Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Doch vastberaden zag zij hem in de oogen en terwijl zij begon te gloeien, zoodat zij haar wangen voelde branden, ging zij voort: "Ik wilde het u al lang zeggen en ik ben nu juist hier gekomen, omdat ik wist, dat gij er ook zoudt zijn, ik ben gekomen om u te zeggen, dat 't ten einde moet zijn.
Tranen lekten soms uit hun ogen, van die tranen, welke de ziel ontlasten wanneer zij te vol vuur is en dat edele driften haar doen gloeien. Wellicht zal men denken dat de Deken der wevers het werk nu voltooid achtte en dat hij zich bezighield met zijn geplunderde woning te herstellen.
Ze wist niet, dat men daar een altaar oprichtte, kolen deed gloeien, wierook verspreidde, en dat de keizer één der beide duiven uit de kooi nam om haar te offeren. Maar zijn handen waren zoo krachteloos, dat hij den vogel niet kon vasthouden. Met een enkelen slag van den vleugel bevrijdde de duif zich en verdween in de duisternis van den nacht.
Plotseling steeg de warmte hem echter naar 't hoofd, zijn oogen begonnen te gloeien en hij spoedde zich naar de vertrekken zijner vrouw. Dien avond had Flavie haar kamenier reeds vroeg weggezonden. Zij wilde alleen zijn. Tot twaalf uur bleef zij in het kleine salon, dat aan haar slaapkamer grensde. Lang uitgestrekt op de canapé, las zij een boek, dat haar echter ieder oogenblik uit de hand gleed.
Toen had Micaela Palmeri rechts van den weg den machtigen Etna gezien, die een groot stuk van den hemel sneed. Ver achter den berg ging de zon op, en toen de bovenste rand der zonneschijf zich over den bergtop verhief, scheen het alsof de witte sneeuwberg begon te gloeien, en vonken en stralen verspreidde. Maar Giannita verzocht haar naar den anderen kant te zien.
~Branden~ zegt dit vooral met de bijgedachte, dat er tevens warmte ontwikkeld wordt; dus ook fig.: ~brandend~ heet. ~Flikkeren~ ziet op het heen en weer bewegen van de vlam; zijn de vlammen zeer groot en hoog, dan spreekt men van ~laaien~: een ~laaiende~ brand; ~gloeien~ is vurig, maar zonder vlam lichten, ook als het niet van vuur afkomstig is; soms ziet het op het pijnlijk warmtegevoel: een ~gloeiend~ voorhoofd. ~Glimmen~ is zwak gloeien: ~glimmende~ kolen, een ~glim~worm.
Heel in de verte gonsde enorm en dof het machtig geluid van New York met af en toe de zware stemmen van de stoombootfluiten, die naar elkaar schenen te roepen, als monsters en reuzen in nood. In de dalende schemering der restauratiezaal begon de vulkachel rood te gloeien. Waar zou ze wonen? dacht ik bij mezelf: hier, op een der villa's in de buurt, of in den maalstroom van het groote New York?
Rachel nam Eliza bij de hand, trok haar dicht naar zich toe en zeide: "De Heer heeft barmhartigheid met u gehad, mijne dochter. Uw man is ontkomen uit het huis der dienstbaarheid." Het plotseling opstijgende bloed deed Eliza's wangen gloeien en stroomde toen even snel naar het hart terug. Bleek flauw zette zij zich neer. "Houd moed, kind," zeide Rachel, haar de hand op het hoofd leggende.
«De slaap,» zeide Simon en werd beloond met een verschen bloemkrans om het hoofd, te welkomer nu de slapen, onder den invloed van den Chiër, die zijn drie deelen water zoo goed hield, allengs begonnen te gloeien. Vooral Straton, die het zwakst was in het oplossen van raadsels en derhalve menigen beker ongemengden wijn had moeten naar binnen slaan, begon druk en rumoerig te worden.
Dat woord had Florimond hem nooit geleerd. Maar 't deed er niets toe, hij verstond den zin en voelde zich gloeien van geluk en trots. Maar wat hem trillen deed, wat hem onuitsprekelijk ontstelde en geheel van streek bracht waren de laatste zinnen: "A mon tour je vous réserve une surprise, probablement pour le printemps prochain". Wat mocht ze daar wel mee bedoelen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek