Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Vaderland en verlossing waren de twee gevoelens welke hem in zulke drift konden doen ontsteken. Nu zag hij dat het waarlijk tijd was en dat men zonder uitstel moest beginnen; trouwens, deze wrede rechtspleging kon de Vlamingen verschrikken en hun de moed benemen. Hij zond de gezel weg, en plaatste het hoofd stilzwijgend in de hand, terwijl Breydel met ongeduld, op hetgeen hij zeggen ging, wachtte.
In het verhaal van de gestolen zijde spek worden wij op meer dan een plaats herinnerd aan de grappen en dubbelzinnigheden uit Uilenspiegel en dergelijke volksboeken; ik heb het oog o.a. op den boef, die, opkijkend naar een bij de schouw hangende zijde spek, langs zijne wang wrijft en tot zijn gezel zegt: vóór morgen moet hij er af; ook de wijze, waarop zij elkander telkens het stuk spek ontstelen, doet hier en daar aan de kluchtboeken denken.
"Ei lieve, goede vriend!" zeide de hansworst: "gij ziet, mijn Cezar laat zich niet verschalken. Wees zoo goed, neem uw valsche munt terug, en geef hem een beter stuk geld voor zijn moeite." De gezel, tot wien hij deze toespraak richtte, was een stevig jonkman van zes voet hoog, grof gespierd en zwaar van leden; doch wiens heldere blauwe oogen goedhartige welwillendheid teekenden.
"Een verborgen verdriet!" herhaalde de sergeant-majoor, zijnen gezel strak in de oogen ziende; maar evenras begon hij te lachen. "Kom, kom, fourier," gromde hij, "geene dwaasheden: ik ben razend van honger en heb lust om te bijten." "Nog eenige minuten; het is wel de moeite waard.... Zie, daar is eene herberg; de baas staat voor zijne deur; wij zullen hem vragen waar wij moeten zijn."
»Dat zal ik je zeggen,« zei de baas, »als iemand je kwaad gedaan heeft, dan zeg je maar: »Knuppel uit de zak!« dan springt de knuppel er uit en danst de luitjes zoo lekker over hun rug, dat zij zich in geen acht dagen bewegen kunnen, en eerder houdt hij niet op, voordat je zegt: »Knuppel in de zak.« De gezel bedankte, hing de zak om, en als iemand hem te na kwam of te lijf wilde, dan sprak hij: »Knuppel uit de zak!« en dadelijk sprong de knuppel er uit en klopte den een na den ander zijn jas of buis op den rug uit, zonder af te wachten, dat hij hem eerst uittrok, en dat ging zoo vlug, dat men al aan de beurt was als men dacht, dat het rijtje pas begon.
De Deken der beenhouwers kwam vol woede te Brugge en ging rechtstreeks naar zijn woning; hij vond niemand thuis dan een jonge gezel die zich juist opschikte om uit te gaan. "Waar zijn mijn gasten?" riep Breydel met ongeduld. "Wel meester," antwoordde de jongen, "zij zijn naar het Pand, want de beenhouwers zijn in allerhaast bijeen geroepen." "Wat is er dan weder gaande?"
Een versmachte kreet ontsnapte hem; hij greep Burchard den arm en zeide: "Ondersteun mij, ik ga vallen." "Wat, wat is u geschied?" vroeg zijn gezel. "Ik heb mijn deel ... hier een pijl, dwars door mijne borst ... het is gedaan met mij." "O, God!" kreet Burchard. "Gij, Elstrunc, mijn vriend, gij zoudt sterven? Neen, neen, heb moed, geloof het niet!" "Moed?" schertste de bezwijmende Elstrunc.
En zijnen gezel den arm nemende, stapte hij voort, terwijl hij dus aanving: "Mijne geboortestad is Brugge; ik was eene wees en stond onder toezicht van eenen voogd, die zeer streng mij behandelde en mij weinig geld gaf, ofschoon mijn vader, bij zijn overlijden, mij ongeveer vijf en twintig duizend gulden tot erfenis had nagelaten. In onze buurt woonde een zekere Mr.
Nu gaan zij het inwijden in de bouwleer, en geven het zijn leerbrief: De leerling, die den knaap een breekijzer geeft. De eerste plicht van den leerling is het gebruik van het breekijzer: breek af, maar roof u eerst wat vormen, die gij onthouden en gebruiken kunt. De gezel, die den leerknaap een troffel en een verfkwast geeft.
Hij nam zijn gezel mede naar eene groep rotsen, die zich aan het uiteinde van het eiland verhieven, daar zocht hij eenigen tijd, doorsnuffelde de struiken en reet zich de handen open. Eensklaps greep hij den arm van den jager. "Zie," zeide hij. "Letters!" Inderdaad kwamen twee letters in de rots gegriffeld geheel te voorschijn. Men las eindelijk: A. D.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek