United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een versmachte kreet was Bavos boezem ontsnapt, en hij had eenen stap gedaan om tot het meisje te naderen en haar de hand te grijpen; maar hij wederhield zich zelven en zeide: "Godelieve, vergeef het mij: ik wenschte zoo vurig u te zien. Wees niet beschaamd; ik weet, dat gij hebt geleden en wat gij voor uwe ouders hebt gedaan.

Zoo kwam men buiten de poort, en dewijl het tijd was voor Bavo om naar zijne fabriek te gaan, kon hij onmogelijk de Wildenslags langer vergezellen. Bavo en Lieveken, als door eene zelfde beweging gedreven, grepen elkander de handen, wisselden eenen diepen blik, waarvan zij zelven de beteekenis niet begrepen en murmelden met versmachte stemme: "Vaarwel, Bavo! Vaarwel, Lieveken. Tot wederziens!"

Alhoewel hij den rug naar de straat hield gekeerd, sloeg dit gezicht haar met eenen onzeglijken schrik; maar op hetzelfde oogenblik deed de heer eene beweging en wendde zich naar het venster, op zulke wijze, dat het meisje zijn gelaat kon herkennen. Een versmachte angstschreeuw ontsnapte haar; zij begon op hare beenen te wankelen en leunde tegen den muur om niet neder te storten.

Een versmachte kreet ontsnapte hem; hij greep Burchard den arm en zeide: "Ondersteun mij, ik ga vallen." "Wat, wat is u geschied?" vroeg zijn gezel. "Ik heb mijn deel ... hier een pijl, dwars door mijne borst ... het is gedaan met mij." "O, God!" kreet Burchard. "Gij, Elstrunc, mijn vriend, gij zoudt sterven? Neen, neen, heb moed, geloof het niet!" "Moed?" schertste de bezwijmende Elstrunc.

"Volg mij dus, Dakerlia, en wees uwe belofte getrouw, heden en in de toekomst." De maagd stapte achter hem uit den kerker. Was haar uiterste droefheid veinzerij geweest? Nu glimlachte zij geheimelijk, en eene vonk van zegevierende blijdschap glinsterde in hare oogen. Evenwel, toen zij op het plein trad, ontsnapte haar een versmachte angstkreet en zij verbleekte van schrik.

En inderdaad, de doffe zuchten dezer lieden, die stom als steenen beelden rondom het bed van eenen stervende zaten; de versmachte snikken van Theresia, het sissend geprevel der oude Peternelle; maar bovenal de krijschende metaalklank, door den slinger van het uurwerk voortgebracht, dit alles stoorde de stilte om ze gevoelbaarder, eendiger en geheimzinniger te maken.

Robrecht heeft mij snood bedrogen", klaagde Disdir Vos met versmachte woede. "Ik maak u rechter tusschen ons beiden, Burchard. Oordeel of ik niet het slachtoffer eener hatelijke kuiperij mij mag noemen. Het is reeds lang dat ik jonkver Wulf bemin. Zeker, zij hadde mijne hulde aanvaard indien Robrecht mij dit geluk niet had benijd.