Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Laat mij 't hier slechts hebben over de psychologie van Geertje, over haar liefde, en jelui aandacht vestigen op die momenten, welken den groei daarvan aanduiden. Geer! die meid lijkt op jou!
't Kookte den komenij-man van binnen. De teleurstelling was bitter en groot, en 't was met een ontzettend: "Wat wou je? hé...?" dat hij bij 't binnentreden van zijn winkel, vrouw Geertje begroette, die, juist aangekomen, met de beminde van haren Frans sprak, met Thilde, die niet vermoedde dat het nu reeds beslist was dat het heden niet de eerste bruidsdag zou zijn.
Zoo goed mogelijk had moeder Geertje in een hoek van 't kamertje een slaapplaats voor haar jongen in orde gebracht, en daar de olie in haar lampje niet noodeloos verbranden mocht, pakte zij Frans bij de hand, drukte een zoen op zijn voorhoofd, en na de woorden: "Kom mijn jongen, we moeten gaan slapen, met een nieuwen dag zal God weer licht en ook raad verschaffen," blies zij het olievlammetje uit, en sloeg juist de handen aan haar kleeding om zich, op 't gevoel af, er van te ontdoen, toen zij vreeselijk ontstelde, en met een bevende stem haar jongen toefluisterde: "Frans!
Mijnheer zou gaarne nog wat beneden gebleven zijn, maar Geertje riep met luider stem: "Papa meê!" en Papa ging als een gehoorzaam vader meê naar boven. Ook de Elberfelders vertrokken een weinig later; en de Goudsche schoolmeester zeide geeuwend, dat hij een beetje slaap kreeg. "Ik ook," zeiden de mede-Goudenaars, en bragten met veel moeite geeuwingen voort.
We begrijpen dus nu, dat Geertje wat haar zielsvermogens aangaat een uitzonderingsfiguur is. Echter wat haar lotgevallen betreft, is ze zoo gewoon als 't maar kan. En daarom zei ik dan ook nadrukkelijk, dat zij psychisch-romantisch is.
Heere m'n tijd! alsof er niets bijzonders gebeurd ware! alsof hij niet eens wist dat ze een jongen had, en hij 't lieve kind, dat ze onder den doek droeg, voor een roggebrood hield! Intusschen vervolgde Geertje haar weg, en hield eindelijk voor het geopende hek van een buitenplaats stil, op welks posten "Land-heil" te lezen stond.
Hoe lang hij daar in de koude op de kille steenen lag, valt gemakkelijk te berekenen, indien wij het tijdsverloop nagaan waarin Mathilde, sedert hare vlucht voor den vervolger, het onderhoud in de kamer van Geertje had, en de laatste, na Mathilde tot aan Schorels woning te hebben vergezeld, eerst op haren terugweg den jongeling daar zoo ellendig liggende vond.
Zij wilde niet zonder haar kindje thuis komen en daarom was ze dadelijk na haar bevalling hard aan 't werk gegaan om 't kostgeld voor 't kind te kunnen betalen. Tante was te oud geweest om 't kind bij zich te nemen. Of had Geertje zelve ook niet willen thuiskomen om de schande in het dorp?
Mama werd met deze luide kreten een weinig verlegen; maar Papa vond het nog al een aardige trek van zijne kinderen, dat zij zoo dadelijk, toen zij de vruchten zagen, waren teruggekomen. "Ik wou meer bessen," riep Pietje. "Ik heb geen suiker genoeg," riep Geertje. "Nou heb ik geen een trosje witte," griende Aernout.
En Geertje had zich omgedraaid, had 't bootje gezien, was er ingestapt en nu was Jezus bezig haar over te varen. Toen de zuster klaar was met vertellen, stonden er een paar groote tranen in haar oogen. Ach, zij zelve had 't ook zoo verkeerd gevonden, dat de dominee met dat zieke kind over den dood was gaan spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek