United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zoo hadden zij ongeveer een kwartier samen gezeten, toen Marianne, wier zenuwen geen onverwacht geluid konden verdragen, opschrikte door een kloppen aan de voordeur. "Wie kan daar zijn?" riep Elinor, "Zoo vroeg al! Ik dacht, dat we nu toch veilig waren." Marianne ging naar het venster. "'t Is Kolonel Brandon!" zei ze geërgerd. "Voor hèm zijn we nooit veilig."

»Ja, uw naam!" antwoordde vrouw Hansen geërgerd en vrij bits. »Ja wel," hernam hij, »ik zal mijn naam invullen, vrouw Hansen, wees gerust.... Maar, ik zal dat eerst doen, wanneer ik afscheid van u nemen zal!" »Moet uwe kamer voor u opengehouden worden?" vroeg de waardin.

Moar al da wirk hier!... en de mirrie die te noaste moand moe veulenen!..." De barones werd bijna boos. "Maar hoe is 't toch mogelijk, Alfons!" riep zij geërgerd. "Ik wil u toch niet dwingen en ik doe het waarlijk niet voor mijn plezier. Ik doe het maar om u te genezen, omdat ik weet dat gij anders niet meer kunt genezen."

"Laat toch uw gezicht vrij!" herhaalde zij geërgerd. "Alexei Alexandrowitsch, neem hem de handen van het gelaat. Ik wil hem zien." Alexei Alexandrowitsch nam Wronsky's handen van diens gelaat. Smart en schaamte hadden het verschrikkelijk verwrongen. "Geef hem de hand. Vergeef hem." Karenin reikte hem de hand en kon de tranen niet weerhouden, die zijn oogen verduisterden.

Je begrijpt, ze zullen ons laten fluiten, in plaats van zelf te fluiten; zeide Etienne. Onrustig is die Lili altijd! geeuwde Paul op zijn zakdoek. Maar Etienne werd geërgerd over zijn luiheid en trok hem bij de beenen naar beneden, tot groot vermaak der meisjes. Het was echter zeer warm, en er was niets aan te doen; zij ook werden lui.

»Het lijkt wel een Engelsche stad," zeide hij geërgerd, waarop Charles Marling lachend zeide: »De taal is vrij." Doch toen de oude Voortrekker voor de ramen der voornaamste boekwinkels de portretten van Cecil Rhodes in alle mogelijke grootten zag uitgestald, klom zijn ergernis tot toorn, en een plooi van verontwaardiging werd zichtbaar op zijn verweerd gelaat.

Toen Oblonsky aan Lewin vroeg, waarom hij eigenlijk was gekomen, was hij rood geworden en had zich over zich zelf geërgerd, dat hij het werd, want hij kon toch niet antwoorden: "Ik ben gekomen om je schoonzuster Kitty ten huwelijk te vragen," hetgeen toch het doel zijner reis was.

Mijn dames begonnen kwaad te worden, kwaad op mij. Hoe is 't toch mogelijk! riepen zij geërgerd. Fuenterrabia bestaat niet meer, antwoordde ik met een ernstig gezicht. Heusch, ik heb onlangs nog gelezen dat het niet meer bestaat. Maar er zijn nog prentbriefkaarten van. Laten we die hier koopen, dan hebben we 't tòch gezien.

Dien heelen avond, half geërgerd, half extatisch, beredeneerde hij het bericht den volgenden morgen, in volle begeerigheid zijn geestelijke uitvinding in practischen vorm te zien, seinde hij naar New-York. Weggesmeten geld of niet, hij wou experimenteeren. 't Telegram met antwoord kostte over de dertig gulden. 's Middags heerlijk volk, die Amerikanen! h

Ik geloof, dat je een gloeiende egoïst bent. Ik geloof ook niet, dat een vrouw veel steun aan je zou hebben. Je bent zwak... ik meen natuurlijk moreel... Zij gevoelde aanstonds berouw over hare woorden, en zij was geërgerd over haar onvoorzichtigheid. Zij huiverde bijna, nu hij haar met zijn geheimzinnigen glimlach aanzag, met zijn zachten, fletsen slangenblik.