Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
"Fritsje blijft bij mij thuis, dan behoeft de sportkar niet mee, want Hans zal nu toch voor de tweede maal wel niet in een plas vallen en naar huis gereden moeten worden," lachte ze. "Kijk eens, Nel, koop hiervoor wat chocolade voor de drie jongens van vrouw Pruim en hiervoor mag je voor jullie zelf eene traktatie koopen, omdat het vacantie is."
"Foei, oude jongen, niet zoo ernstig en dat nog wel op zoo'n grooten feestdag als vandaag. Ziezoo, zoo mag ik je liever, nu ben je ons tevreden "extraatje" weer." "Stil, wij worden geroepen! Wie het eerst thuis is," zei oom en nam Fritsje op zijn schouder en 't heele jolige troepje holde achter hem aan. "Fritsje gewonnen! Moesje! Fritsje gewonnen!"
Dag Augusta!" zegt een vriendelijke mannenstem; en als de jonge vrouw met het kind in de omhooggehouden armen, het hoofd achter over de leuning van haar stoel buigt, kust haar echtgenoot haar hartelijk op het voorhoofd. "Dorus! wat kom je laat; we hebben al zoo naar je verlangd, niet waar, Fritsje?" "Papa!" kraait de kleine.
Kijk Asschepoes eens en de haan. En Snoetie en Toetie!" Voorzichtig stapte hij 't hok binnen, wel een klein beetje bang, toen eenige kippen begonnen te fladderen. Maar dat wilde hij voor Hans en Fritsje niet weten en liep daarom moedig verder.
"Durf jij een kip uit den tuin halen?" vroeg Hans. Bob schudde heftig zijn hoofd. "Een doode misschien wel," kwam er flauwtjes uit. "Ja, maar die is er niet," zei Hans, met een bedenkelijk gezicht naar de plaats kijkende, waar het ei lag, bedolven onder blousjes en broeken. "Zal Fritsje kipje zijn?" stelde Frits moedig voor. Hans en Bob keken elkaar aan. "Kun je stil zitten?" vroeg Bob.
Zie, het wakker geworden jongske, met zijn frissche koontjes door den slaap gekleurd, het lacht en kraait zijn lieven vader weer toe. "Sust sust Fritsje, stil! geen leven maken mijn kleine man!" zegt Philip, en neemt het blondkopje uit de wieg, dien lieven kleinen mol!
En toch nu, terwijl hare hand steeds woelde tusschen de kleine kousjes en de kleine hemdjes, nu liet ze zich meer en meer neêrzijgen in het weeke dons harer vermoeidheid; ze richtte zich niet met geestkracht op, om aan het werk te gaan en ze hoorde niet het gekibbel der kinderen, toen Dora en Fritsje beiden zeurend vochten om eenige blokjes.
"We zetten Fritsje in den ouden kinderwagen, Dolf wordt zijn paard en Leni koetsier. Bob en Hans komen in de sportkar. Dora is hun paard en ik word koetsier." Het geheel leek wel een optocht. Als de stoet bij vader en moeder, die op de waranda zaten, voorbijkwam, wuifden zoowel passagiers als publiek.
Fritsje wiegde in zijns vaders armen vóór- en achterover. De vader wist echter niet wat hij deed. Fritsje weet niet wat een schommel is, maar hij vond het prettig. Een beetje later is 't hem alsof hij in zijn wiegje ligt. En de vader hij wist wel wat een schommel was, en meende dat hij met klein Fribbeltje erin zat.
Ieder moest het hanenei natuurlijk bekijken, 't Was dan ook wel een groote bijzonderheid; zelfs vader, die al zoo oud was, beweerde, er nog nooit een gezien te hebben. "Jij krijgt straks het kapje, hoor Snoet," zei Leni tegen Fritsje. Dat leek Frits wel goed toe en Hans en Bob werd het kapje van de suikereieren beloofd. "Waar is Kee? Die moet ze ook zien," riep Leni. "Daar komt ze juist aan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek