Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 november 2025
"Ik kom dadelijk, mijn lieve Luth, Netje, de zaak is pressant. Frits Sahlmann, haal mij mijn jas, en Netjelief, ga gij naar dat arme schepsel op den rookzolder, en breng haar beneden." Hoe vlug bracht Frits Sahlmann den jas! Hoe ijverig was hij om den baljuw uit de oogen te komen!
Frits zei in 't geheel niets over het vers, maar bleef stil naar buiten zitten kijken, terwijl de anderen druk aan het praten gingen. Opeens echter stond hij op en zei: "Zouden we nu niet nog eens even een eind gaan loopen? Het is zoo mooi buiten nu en ik heb bepaald behoefte aan wat frissche lucht." "Ik blijf heusch liever thuis," zeiden grootmama en mevrouw d'Ablong tegelijk.
Hoe zou ze den tijd klein krijgen! "je bent te laat, zij zijn al weer weg! Ik moest je wel de groeten doen van koningin Wilhelmina," klonk de stem van Frits achter haar. Elsje keerde zich lachend om. "Dan hebben zij wel een bizonder kort bezoek aan het dorp gebracht," zei ze. "Hoe is het mogelijk dat zij dan toch nog tijd hebben gevonden om met jou te spreken?" "Lieve tijd, hoe brutaal!
Nu, zóó veel tijd gebruikte Frits Sahlmann juist wel niet, toen hij uit den appelboom klom, maar het duurde toch lang genoeg, en van wege zijn' broek klauterde hij zeker niet zoo bedachtzaam; en toen hij beneden was, toen was het blijkbaar, dat hij ernstig aan 't overleggen was, of hij zou komen, of op den loop zou gaan.
Hij zorgde er voor, dat hij niet nuchter werd, en hij stierf in delirium tremens. Frits had hem zien sterven nu twee maanden geleden. Hij had daar gelegen in zijn krib met gebalde vuisten, woest rollende oogen en schuimbekkenden mond neen, 't was geen sterven! Hij was dood gegaan als een wild beest!
»Is Hij uw Vader ook?" vraagde het meesterke met een opslag van zijn zachte, weemoedige oogen, doch de jonge Boer gaf op deze vraag geen direct antwoord en zeide: »Hoor eens hier, meesterke, als ik uitverkoren ben, dan komt alles terecht, doch als ik niet uitverkoren ben, dan " Hij voleindigde den zin niet. »Nu, als gij niet uitverkoren zijt, Frits, wat dan?"
»Kom, moes! voor den dag maar met de waterlanders, als u dat goed doet," sprak Frits, die opgestaan was, en haar hoofd naar zich toekeerde en tegen zijn schouder liet rusten. »Huil maar eens uit, beste lieve moeder! dan.... dan kan ik het ook doen.
De naam „Bijou” was een „bon mot” van Frits, die, toen hij lachend zijn toestemming gaf tot de opneming van ’t diertje, er bij had gevoegd: „Dan zou ik hem „Bijou” noemen, want ik geloof, dat hij een juweel van leelijkheid zal worden.”
Dat kind gaat zich allerlei dingen verbeelden, omdat Frits uit goedigheid met haar loopt en vriendelijk voor haar is." "Ja, het is allergekst," zei Louise, "nu, ze zal het langzamerhand wel afleeren." "Dat zal wel dienen, ten minste, maar eigenlijk moesten wij haar dan wat helpen." "Och, laten wij haar nu maar niet plagen; ik heb toch een beetje met haar te doen."
»Ja, maar ten laatste sterft zij den hongerdood, dat kan niet anders." »Dat zou ik niet denken, maar in elk geval: dát gevaar loopt de mijne nog niet. Gij weet wel beter, vader! Gij weet wel, dat Frits het zóó slecht niet met mij maakt," hernam zij met eene poging tot glimlachen, die wel iets gedwongens had. »Ik zie niet hoe hij het slechter zou kunnen maken!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek