Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 november 2025
O, zij moest zoeken, zoeken, net zoolang tot zij ze weer had, den geheelen nacht door, als het noodig was. Hoe kon zij hier ook nog blijven staan! Zij moest dadelijk naar buiten gaan en overal kijken bij de stoep van hieruit kon zij toch ook onmogelijk goed zien. Daar hoorde zij de stem van Frits roepen: "Waar is Roodkapje toch?"
Zij stond nog steeds op dezelfde plek bij het raam naar buiten te kijken en bleef daar staan, erg ongeduldig en zenuwachtig, zonder er een oogenblik aan te denken, nieuwsgierig in de kamer rond te snuffelen of een kijkje te nemen in de boeken van Frits, die door het geheele vertrek lagen verspreid.
Frits heeft maar te volgen en in 't spoor te treden, dat zijne beschermers voor hem afgebakend hebben.
»Ik heb het wel gedacht," lachte Jack; »je ouwe heeft een harden kop. Hij zou liever den nek breken dan jou terugzien kom ga mee!" »Waarheen?" vraagde Frits. »Naar de kroeg van Tom jenever is goed, om het verdriet te verzetten."
Waarom was Frits de uitverkorene, hij die niet eens door zulke aandrift werd gedreven en die wellicht nooit die keus zou hebben gedaan, zoo anderen het hem niet in 't hoofd hadden gepraat?
Daarbij hij kon niet gelooven, dat Piet dezelfde aanspraken had als Frits; »een heel ander geval," herhaalde hij nogmaals op gerekten toon, en na een stilzwijgen, waarin hij bij zich zelf zulke overwegingen had gemaakt. »Frits heeft talent moet je weten en gij.... ik zou wel eens willen zien wat gij geteekend hebt?" »Als 't u belieft, dominé!
Ik heb je vader reeds bediend voor zyn geboorte zyn firma, meen ik, neen ... ònze firma, meen ik: Last & Co vroeger was het Last & Meyer, maar de Meyers zyn er lang uit je begrypt dus dat ik 't goed met je meen. En spoor Frits aan, dat hy wat beter oppast, en leer hem geen verzen maken, en houd je alsof je het niet zag, als hy gezichten trekt tegen den boekhouder, en al zulke dingen meer.
"Hoe zou dat hier wel afloopen?" zeide hij tot zich zelven, toen hij de deur van het raadhuis ingeduwd werd. "Frits Sahlmann," zegt de raadsheer Herse; toen de jongen den weg naar het slot weder wilde opgaan; "wat beteekent dat?"
De deuren werden gesloten, Fieken nam een' bezem, Carolien een kolenschop, Frits Sahlmann een' potlepel en mamsel Westphalen grijpt al naar een' stamper, maar zij laat hem liggen, terwijl zij zegt: "De hemel beware mij, dat ik door moord en doodslag mijne schuld vergrooten zou!
Maar, hoor je, Fiek Besserdichs moet meêgaan." Frits Sahlmann zag aldus onder zeer benauwde omstandigheden in eene treurige toekomst; hij steunde echter op twee zaken, waarop de menschen meestal in hunne verlegenheid vertrouwen, namelijk in de eerste plaats, op den hemel, dat die nog ter goeder ure den ouden heer bij zijn voornemen een' steen in den weg zou leggen, en ten tweede, op zijne vroegere ervaring in zulke verlegenheden; hij had daarenboven nog eene hulp in den nood, van welke de gewone menschen niets weten, namelijk zoo'n klein pak akten, dat hij in bedenkelijke gevallen gewoon was onder zijn vest te knoopen; dit vergat hij dan ook heden niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek