Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Jezus Christus heeft op den naam Petrus een woordspeling gemaakt, Mozes op dien van Isaäk, Eschylus op Polynicia, Cleopatra op Octavius. En merkt op, dat deze laatste woordspeling den slag van Actium voorafging, en dat zonder deze woordspeling niemand aan de stad Toryne zou denken, een Griekschen naam, die "potlepel" beteekent. Na deze opmerking kom ik tot mijn vermaning terug.
Haasje gaat weg, haasje komt terug: »doe open, doe open! de gasten wachten!« De bruid zegt niets en haasje gaat weg; maar ze maakt een pop van stroo, trekt die haar kleêren aan, en ze geeft ze een potlepel in de hand. Toen zet ze haar bij de pan met breî en ze loopt weg naar haar moeder.
De commandant, een oude snorbaard, stond met een potlepel naast die vaas en noodigde ieder, die zijn post passeerde, uit van zijn confituren te proeven en een flesch te ledigen op het behaalde succes; zelfs officieren werden door de opgewonden, door langdurige ellende half verstompte mannen niet verschoond.
De deuren werden gesloten, Fieken nam een' bezem, Carolien een kolenschop, Frits Sahlmann een' potlepel en mamsel Westphalen grijpt al naar een' stamper, maar zij laat hem liggen, terwijl zij zegt: "De hemel beware mij, dat ik door moord en doodslag mijne schuld vergrooten zou!
Vroolijk, gijntjes schreeuwend, groepten ze om de twee tafels, pratend over 't nieuws, over de kou buiten, over de handigheid, 't gogme, van Eleazar om visch te vangen in 'n bijt. Telkens als Essie, zuinig mikkend, 'n bliek op 'n bord had geschept, vroeg Rebecca zangerig-vrindelijk: "Lus u ook wat van mijn klatsch?", en als iemand dan ja zei, smeerde ze den potlepel in de brei.
De helpsters stonden verbluft van verwondering, de jongens van angst. »Wat?« vroeg de vader eindelijk met zwakke stem. »Mag ik asjeblieft nog wat?« herhaalde Oliver. De vader gaf Oliver een slag op 't hoofd met den potlepel, greep hem beet en schreeuwde luidkeels om den bode. De Regenten zaten in plechtige vergadering bijeen, toen Mr.
Eer haar vingers gekromd werden om den potlepel en 't voorsnijmes, had ze die éene polka geleerd. Die zit haar nog in de vingers, maar ze kan niets anders spelen geen treurmarsch, geen hartstochtelijke sonate, niet eens een weemoedig volksliedje, alleen een polka. Die speelt ze zoo vaak ze haar oude piano iets toevertrouwen wil.
Maar het oogenblik was te gewichtig om zich aan luidruchtige vroolijkheid over te geven; met haar potlepel had vrouw Barberin in de terrine geroerd en schepte er het beslag uit, dat in dikke stralen neerviel; toen goot zij het in de pan en de boter, die terugvloeide bij den stroom van deeg, vormde er een rossen kring om.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek