United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen onze Heer en Meester nu met zijn hemelsch gevolg weer terugkwam, merkte Hij wel niets van den kleermaker achter de deur, maar toen Hij zich op Zijn troon zette, miste hij het voetebankje. Hij vroeg aan den heiligen Petrus, waar toch het voetebankje was, maar die wist het niet. Toen vroeg hij of Petrus iemand had binnengelaten.
D.w.z. dat hij zich het bestaan van Paulus en Simeon zal verbeelden in betrekking tot den toekomstigen tijd. Omgekeerd zal hij, wanneer hij des avonds Simeon ziet, zich Paulus en Petrus voorstellen in het verleden, doordat hij zich hen voorstelt gelijktijdig met een reeds vervlogen tijd. En dit des te regelmatiger naarmate hij hen vaker in deze zelfde volgorde heeft gezien.
Vroeger waren het eenvoudige mannen, die het opzicht over de Gemeente hadden, later was het een rijk-uitgedoste priesterschaar, met, evenals in het heidensche Rome, een opperpriester aan 't hoofd. Deze kreeg den naam van Paus, d.i. Vader, en beweerde de opvolger van den apostel Petrus en de plaatsbekleeder van den Heer zelf te zijn, en daarom de macht te hebben de zonden te vergeven.
't Was nu zoo, dat onze lieve Heer juist op dat oogenblik bezig was Smaland te scheppen. 't Was nog niet half klaar, maar 't zag er uit, alsof het een onbeschrijfelijk mooi en vruchtbaar land worden zou. Onze lieve Heer kon Petrus niet best iets weigeren, en behalve dat, dacht Hij zeker, dat wat zoo mooi begonnen was, niet door een ander bedorven zou kunnen worden.
En als Simon zag, dat door de handoplegging der apostelen de Heilige Geest geschonken werd, bood hij hun geld aan en zeide: "Geeft ook mij deze macht, opdat hij, wien ik de handen opleg, den Heiligen Geest ontvangt". Petrus echter zeide tot hem: "Uw geld ga met U ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!
En het is geen wonder, dat onze lieve Heer bedroefd werd, toen hij dat zag," ging de kleine Mads voort, en nam den draad van 't verhaal weer op. "De Heilige Petrus verloor den moed niet, maar probeerde onze lieve Heer te troosten." "Trek u dit maar niet zoo erg aan," zei hij. "Wacht maar, tot ik menschen geschapen heb, die de moerassen kunnen bebouwen en akkers kunnen ontginnen op de rotsen."
Den H. Petrus zou dat niet gelukken, en wijs is hij, die zijn wenschen binnen de grenzen van het mogelijke weet te houden. Al peinzend over dat oude voorschrift, nam ik afscheid van mijn gidsen en verliet de kathedraal. Intocht van Isabella en Ferdinand volgens de kronieken. San Juan de los Reyes. Het hospitaal van Santa Cruz. De zusters van Sint Vincentius a Paulo.
De beroemde geleerde, PETRUS WIERDSMA, was de eerste, aan wien laatstgenoemd ambt, gedurende twintig jaren door hem bekleed, werd opgedragen . Omtrent de laatste onderwerpen zie men FOEKE SJOERDS, Beschrijv. II 342 en de Staats-resolutiën; DE WAL, Oratio de claris Frisiæ Jureconsultis, Leov. 1825, 415. De Nedergeregten.
Hij maakte allerlei verontschuldigingen en beloofde, zoodra het hem mogelijk was over te komen. Maar deze mogelijkheid scheen voor hem niet te willen aanbreken, want nog in Juni was Dolly alleen op het land. Op een Zondag, den dag van den heiligen Petrus, reed zij naar de kerk om haar kinderen het heilig avondmaal te laten geven.
De Kerk heeft er voortdurend tegen te waken, dat God niet al te zeer op aarde wordt gebracht. Zij verklaart het kettersch, te beweren, dat Petrus, Johannes en Jacobus bij Christus' transfiguratie het goddelijk wezen even klaar hadden gezien, als zij het nu doen in den hemel.
Woord Van De Dag