United States or São Tomé and Príncipe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Daar rolde een der knikkers naar buiten vlak voor Elsje's voeten. "O moeder, daar loopt er een weg, die mooie groote nog wel! Dien pakken ze bepaald mee!" En zoo gauw als zijn kleine voeten hem veroorloofden, dribbelde Evert naar de deur toe om den verloren schat te gaan zoeken.

't Zijn de kinderen van Gerrit Zwarte den voormaligen timmermansknecht; van Zwarte, die sinds een paar jaren zooals hij zich uitdrukt bang voor springende knokkels is geworden, en daarom zijn handen maar in de broekzakken houdt. Daar gaan ze, die kinderen. Evert, de oudste, trekt Sander met zich voort, en paait den bibberenden kleine met de woorden: "Kom maar, 't is warm daarginder."

"Kom," zei ze bij zichzelf, toen Evert haar verlaten had, "ik wil nu werkelijk niet langer zoo flauw zijn. Eigenlijk is het ook dom van me geweest om weg te loopen gisteravond, want nu wordt tante natuurlijk straks heel ongerust, als ze me aan het ontbijt niet ziet en ik weet zelf niet eens wat ik beginnen moet.

De moed van Evert 'Tserclaes, die Brussel weêr verraste, deed de krijgkans keeren, en bracht eerlang geheel Brabant onder 't gezach van Wenceslaus terug. Niet te min bleef de Graaf van Vlaanderen den krijg met afgewisseld geluk voortzetten, tot partyen, het strijden moede, besloten hun geschil aan de bemiddeling van Graaf Willem V van Holland te onderwerpen.

In korte trekken zullen wij de oorzaak van dien zedelijken dood schetsen, waar tevens uit blijken zal, dat een bezoek van Willems vader den meester niet welkom kon zijn. 't Was nog geen twee jaar geleden dat Evert de hoop en de vreugde zijner ouders was.

"Het is het zoontje van den kruidenier," zei Elsje bijna fluisterend. "Dus je bent daar toch heen geweest, hoewel ik het je bepaald verboden had?" vroeg hare tante met ingehouden toorn. "Ja," antwoordde Elsje heel zacht. "Waarom knijp je mijn hand zoo vreeselijk stijf?" vroeg Evert met een helder stemmetje. "Ben je bang voor die mevrouw?" Elsje antwoordde niet.

Ei zoo Evert, dan zou de Heere al heel onrechtvaardig moeten zijn, want Wessels geeft den keizer wat des keizers en Gode wat Gods is, en, hij werd bezocht terwijl gij uw gewas hebt behouden, en iedereen weet, hoe 't op den molen soms toegaat. De hagel in de tabak 't is voor den planter een hartverscheurend gezicht!

"Dan breng ik je een eindje," zei Evert zeer galant en deftig. "Moeder, mag dat? Mag ik even met Elsje mee?" "Ja, maar dan een heel klein eindje hoor, niet verder dan tot de gracht, waar Elsje woont. En dan dadelijk weer thuis komen, anders wordt moeder ongerust." Evert vloog heen om zijn pet te halen en een oogenblik later trippelde hij, druk pratend, naast Elsje voort.

Maar toen gold het zijn plicht als dokter; zijn plicht jegens een weldoener en geliefde pleegzuster. In zulk een geval zou hij immers ook nu nog krachtig zijn, indien Eva anders wilde dan hij. Evert Zwaarhoofd! Ha, misschien heeft zij toch een beetje gelijk. Is die toekomst dan werkelijk zoo duister?

Evert riep haar nog na of zij niet een nieuw zakje met rozijnen hebben moest, want zij had hem verteld hoe zij het vorige was kwijt geraakt, maar zij hoorde hem niet eens meer en liep op een draf voort, de drukke straat door en de deftige gracht op.