United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Zullen we ons om dien De With, dat vloekbeest, gevangen laten nemen!" riepen anderen en snelden naar de overgeblevene booten. "Staat, lafhartige kerels!" dondert thans de stem van den opperstuurman Willem Adriaense Warmont. "Niet voor De With vechten wij, maar voor de eer van 's Lands vlag! Zijt gij een hoop losgelaten boeven of jongens van onzen Goeden Vaer? Op, op, slaat erdoorheen!"

De hemel, die eenige uren helder is geweest, is op nieuw met wolken overdekt: het dondert reeds in de verte, en weldra valt de regen bij stroomen neder. Doornat nemen wij afscheid van Schutzenberger, ten einde over Breisach naar den Rijn terug te keeren. De volgende morgen vindt ons dan ook in een char-

Er is gevaarlijk veel kans dat de ijver van den employé zal overslaan in dwingelandij. Vlak naast elkaar liggen de dyamiet-patroon en de lont: de allerkleinste vonk en daar laait en dondert de ontploffing. Er zijn ondernemingen waar dikwijls, er zijn er andere waar uiterst zelden botsingen tusschen werkvolk en leiders voorkomen. Voor een belangrijk deel zal dat liggen aan den administrateur.

Bezoedel met je vormelijk slijk ons rein geluk niet. Vertrek! dit is een gemeene woning; maar zij is de onze! Die er een vinger naar mijn schat durft uitsteken, dien kon ik den kop verpletteren, al was hij duizendmaal mijn broeder.... Ga heen zeg ik je!" "Philip bij God, ik wil vrede en liefde!" "Zwijg!" dondert de broeder: "zwijg of anders!"

dan dan heerscht er een diepe stilte; maar als het geëindigd is, dan barst er een oorverdoovend Bravo los, en straks, straks ook dondert het kunstvuur een alles beheerschend BRAVO in de lucht, en wendt gij den blik dan naar boven, dan ziet gij de booze geesten, hoe ze vuurspuwend met gloeiende sikkels elkaar vernielen.

't Gromt, rommelt en dondert nog onophoudelijk, dan in de verte, dan van nabij, maar toch trekt het onweer over, het wordt iets lichter en de stortbui maakt plaats voor een zachten, milden regen.

Reeds antwoordt hun geweer! Reeds legt het wreekend Boerenlood De trotsche Britten neer! Wel dondert het Maxim-kanon de Boeren tegemoet, Doch hun geleed'ren wanklen niet, Hij wankelt niet, hun moed! De zon ze stijgt, de zon verdwijnt, Nog altoos woedt 't gevecht, Maar toen de nieuwe morgen kwam, Toen werd de strijd beslecht! God zelf had in der Boeren hart Een stalen moed gewekt.

Het kan zijn, dat koning Voukashin voor Vidossava's huwelijk met voïvode Momtchilo omgang met haar had, maar indien dat zoo was, dan moet het meer een politieke verbintenis zijn geweest dan een zaak van het hart. De bard begint. Genadige schepper! Dondert het of schudt de aarde? Of kan het zijn het loeien van den stormachtigen oceaan, die zijn golven tegen het strand beukt?

Maar de natuur, die anbid ik, en as 't dondert en bliksemt ga ik 't liefst over me koekoek hange om uit te kijke ... Hoe vin je nou die rol, da 'k allemaal an me zwager had geschreve?" "... zijt ge het einde nabij, en hebt ge u met God verzoend, ik hoop en wensch dat ge ditmaal de waarheid schrijft, en nu zoudt ge u ook met ons willen verzoenen, ik weet niet wat ge daarmee bedoelt of zeggen wil.

En het meesterke heeft zijn zakbijbeltje genomen en leest een kapittel voor uit het evangelie van Johannes, doch Eliëzer is een soort ordonnans geworden, en brengt tijdingen aan van den stand van het gevecht. Want nog altijd knettert het geweervuur en ratelt het Maxim en dondert het Engelsche kanon.