Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Een hoofdberg in het midden van het eiland schijnt de vader der kleinere kegels, en draagt den naam van Green Hill of Groene berg, ontleend aan de zeer zwakke tint van die kleur, welke in dezen tijd van het jaar nauwelijks van de ankerplaats is waar te nemen. Eene woeste en onstuimige zee, die op de zwarte rotsen aan de kust beukt, voltooit dit sombere tafereel.
Als golven die het strand beklimmen, Door barsche winden voortgestuwd, Zoo stormen ze aan. Een bui van vlimmen En werpgesteente paart en huwt Zich aan 't gedrang. 't Klaroengeschetter En 't rofflen van de holle trom Dreunt samen met het staalgekletter En krijten van den strijdbren drom. De hooge trans de borstweer 't kraakt Van steenen, 't werptuig uitgebraakt. De stormram beukt de poort.
Zien zij dan niet, hoe de vijand met driest geweld en ongestoord de muren aan gruis beukt en weldra door de gemaakte bres naar binnen zal dringen met het zwaard in de vuist, dood en verderf brengend? Ach, Bertha zoowel als hare moedige verdedigers weten het, welk lof hun boven het hoofd hangt, maar zij zijn niet bij machte om den vijand langer afdoenden weerstand te bieden.
Dan liet hij de Fransman eensklaps los, en zijn hoofd tegen zijn borst gebogen hebbende liep hij tegen hem op. Gelijk de stormram die tegen een muur beukt, schokte het voorhoofd van Breydel tegen de borst van zijn vijand, dat deze wankelend achteruit stapte en nu ook sprong het bloed hem langs neus en mond uit.
Spoedig echter stak een hevige storm op. Hooggaande golven sloegen luid tegen den boeg van de schepen, zooals de branding tegen bergen beukt, en heel de zee was een dreigende deining.
Maar het basje beukt weer tegen 't lichaam van z'n bas. "Stilte! stilte!" De pistonnist schreeuwt schor in den grijzen walm: "Nou nog een dubbelde Duitsche polleka toe, voor je centen! Vasthouen! Vasthouen! Kom maatje! Kom nou! Even goed je dubbeltje! Kom jongelui, vooruit!" De viool snerpt de melodie weer in. De piano piengelt. Het basje zaagt en sjouwt. Roem-roem-roem-roem.
Tusschen het Juragebergte, dat reeds tot de helft zijner hoogte gekomen is, en de in wording zijnde Alpen, blijft nog de zee in eene nauwe golf bestaan; zij beukt beide oevers met hare golven, en hoopt aan de voeten dier bergen nieuwe schelpen op; maar zij kan de twee forsche lijnen der Alpen en der Jura niet meer uitwisschen.
De vele wonden, waarmede zij soms bedekt zijn, geven u terstond te kennen, dat de Napolitaan niet veel gevoel heeft voor dieren. Onbarmhartig beukt hij ze en het is vergeefsche moeite hem deze wreedheid onder oogen te brengen; door een grappig gezegde zal hij den dierenbeschermer bij de omstanders belachelijk maken. Er komt wel eenige verbetering.
Robrecht haalde mismoedig de schouders op en zeide met eenen zucht: "Luister, luister, hoe de ram daarbeneden beukt; voel, Dakerlia, hoe de toren siddert. Ziedaar, arme vriendinne, de droeve wezenlijkheid!"
Nu en dan beukt een chocolaadkleurige man met een onverschillig gezicht daarop, terwijl anderen met hamers op voetenbankjes slaan, waarop stukken hout en ijzer liggen, die muziekgeluid voortbrengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek