Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Maar het basje beukt weer tegen 't lichaam van z'n bas. "Stilte! stilte!" De pistonnist schreeuwt schor in den grijzen walm: "Nou nog een dubbelde Duitsche polleka toe, voor je centen! Vasthouen! Vasthouen! Kom maatje! Kom nou! Even goed je dubbeltje! Kom jongelui, vooruit!" De viool snerpt de melodie weer in. De piano piengelt. Het basje zaagt en sjouwt. Roem-roem-roem-roem.
snerpt het dansende koor ten slotte met hem mee in snijdende cadence: Et satan conduit le bal! Et satan conduit le bal! "August! o August!" kreet Eva half ontwakend. Maar August was er niet meer.
Hoe laat is 't aan den tijd? De zon genaakt de middagsteê: In diepte van doorgloede luchtezee Smoort de akker onder 't bare goud; De vonken sikkel snerpt door 't droge graan; De schaduw krimpt terug in 't hout; In hemel-en in waterbaan Geen wolken gaan; Alleen de wit-doorzichte maan Blijft louter in het blauwe hemelvuur ... Hoe laat is 't aan den tijd? 't Is liefdes uur.
Is dan het kind te beschuldigen wanneer een dolle stoeier het een breekbaar voorwerp uit de hand slaat; wanneer een zoete vleier het overreedt om hem een kostbaar kleinood ter bewaring te geven! "Drijf en terg mij niet tot een uiterste!" snerpt Philip zijn ouderen broeder toe, terwijl hij hem doodsbleek met bevende lippen blijft aanstaren: "Ga heen, ga heen zeg ik je!
Hiii!! snerpt het als eene gierende windvlaag door de lucht, nu de bouw is voltooid, en als eene draaiende hoos gaat het er weer omheen, tot de kring van gemaskerde spoken, die elkander aan de hand houden en den rug toekeeren, eene wentlende streep gelijkt. Het is een woeste sabbat. Hier is het kind, hier is ons aller kind! zingen zij. Van mij is de neus! Ik verschafte de ooren!
Toen m'n eigen vader op sterven lag, toen speelde ik 's-avonds wel voor Thomas-Vaer in de Bruiloft van Kloris en Roosje; en toen ik m'n moeder 's-morgens begraven had...." "Toen hadt je je 's-avonds in je rol moeten ophangen!" snerpt Philip op dof schrillen toon. En dan: "Maak dat je wegkomt!" "Maar sakkerloot, een acteur moet...." "Een acteur moet niet vergeten dat hij mensch is.
En wie geen twijg of tak te bezetten vond, vliegt weêr wanhopig omhoog, krijscht en kreist door de lucht, doorcirkelt de duisterende nacht en laat zich dan, in wanhopigen drom, vallen, als een neêr gesmeten troep verdoemelingen... En dichter zit spreeuw tegen spreeuw op twijg en tak en snerpt het messengekras krijschender op. De takken buigen onder den spreeuwenlast.
Dit is moderne muziek. Dat is wulpsch, wellustig, verdòrven als je het zoo noemen wilt. Dit hysterische kattegemiauw van die hooge, hooge rechterfluiten preludeeren wat ons de Bacchides geven gaan: Cecilius en Cecilianus. Ik hoor mijn tijd weêrspiegeld in die muziek, die snerpt. Caïus Gracchus is reeds lang dood.... En hij zag naar Suetonius, schuin, wat de jonge man dacht....
Later, veel later, heb ik het gevoeld wat ik haar heb gedaan, en 't is mij eene pijniging, het klinkt me toe als eene luide aanklacht tegen mij, als ik van u hooren moet hoe dat hardvochtige, onbuigzame schepsel, dat mij het leven gaf, tot eene smijdige vrouwengestalte is geworden onder uwe hand! Het snerpt mij door de ziel alsof het mijne zonde ware die gekastijd werd in haar!"
En ginder nog altijd op het geelwit van 't raamsilhouet, de schaduwman, de stilte, en wat rukjes van wind in struiken, een zacht praten van blaren, het pikken van de duif en de altijd strakke, wilde lijning van het huizenvierkant, omhoog. Maar dan snerpt een klaaglijk geluid in de stilte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek