Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
In het dorp Gariellowka, op tien wersten afstands van Akhalkalaki, woonde de toenmalige Overste van de Doukhobortzis, eene vrouw, de zeer rijke weduwe van een bloedverwant van een der vroegere hoofden of oversten van de sekte, die evenwel geen vast opperhoofd heeft. Deze vrouw wordt in zekeren zin als koningin beschouwd en gehoorzaamd. De Heilige Maagd of de Moeder Gods (Bogorodiza), zooals deze vrouw wordt genoemd, ontvangt alle doortrekkende reizigers met de meest onbekrompen en voorkomende gastvrijheid; zelfs is het niets vreemds, op haar welvoorzienen disch champagne te zien verschijnen. Trouwens het gebruik van wijn en sterken drank is den Doukhobortzis niet verboden. Zoo als ik reeds zeide, staan de aanhangers dezer zonderlinge mystieke sekte over het algemeen als eerlijke en brave lieden bekend en genieten zij, ondanks hunne volslagen onwetendheid, eene groote mate van welvaart. Zij houden zich hoofdzakelijk met landbouw bezig, en met het vervoer van reizigers en goederen. Verschillende posthuizen zijn door aanhangers dezer sekte gepacht. Vooral het verkeer op den weg van Akhalkalaki naar Alexandropol is in hunne handen. Door hunne kleederdracht, hunne levenswijze en de behagelijke zindelijkheid hunner eenvoudige woningen, hebben zij meer overeenkomst met de duitsche kolonisten dan met de Russen. Op het gedeelte van den weg, dat zij bedienen, is de perekladnaja vervangen door een soort van overdekten char-
"En ik rijd met prinses Warwara in haar rijtuig," zeide hij, "te meer, daar de vorstin bang is in deze char
't Was Combeferre, die zong: Si César m'avait donné La gloire et la guerre, Et qu'il me fallût quitter L'amour de ma mêre. Je dirais au grand César: Reprends ton sceptre et ton char, J'aime mieux ma mêre, o gué' J'aime mieux ma mêre. De teedere en toch woeste toon, waarop Combeferre dit lied zong, gaf het een wonderbare grootschheid.
De hemel, die eenige uren helder is geweest, is op nieuw met wolken overdekt: het dondert reeds in de verte, en weldra valt de regen bij stroomen neder. Doornat nemen wij afscheid van Schutzenberger, ten einde over Breisach naar den Rijn terug te keeren. De volgende morgen vindt ons dan ook in een char-
Aan het hooggelegen station te Ventnor staan rijtuigen voor den tocht naar Blackgang gereed. Een "coach" is er niet, maar een char-
"Wij komen van heel verre," antwoordde de koetsier. Hij trok de teugels aan, maar nauwelijks zetten de paarden zich weer in beweging, of de boer riep hem achterna: "Halt, heidaar, koetsier! Daar komen zij zelf! Daar zijn ze! Zie eens, hoe zij rennen!" Daarbij wees bij op vier ruiters en een char
Want er bestaat onder onze hondenwagens een aristocratie en een plebs. Of gij onzen venter met schuurzand tegenkomt op zijn wrakke vehikel, waaronder een behaard geraamte voortkruipt, dan wel onzen slager op zijn geel-geschilderden en glimmend-gelakten char-
Meergemelde natuuronderzoeker heeft even de Dreef verlaten, om in de verrukking van deze vreemdelingen te deelen, maar gaat nu door een allerliefst laantje, waarin de ochtendzon allergeestigst door 't hoog geboomte speelt, op de "logementen" af. Hij wandelt een gele barouchette en een blauwen char-
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek