Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Dood zal de laatste omhelzing zijn van haar Die 't leven dat zij schonk herneemt: een moeder Die spreekt, haar kind omarmend: "Blijf thans bij me." O moeder! waartoe noemt den naam des doods gij? Houden zij op te lieven, te bewegen, Te ademen en te spreken, zij die sterven? Wat zou het baten of 'k u antwoord gaf? Gij zijt onsterflijk, en dees taal verstaan Enkel de doôn die nooit iets mededeelen.
Ze wisten niet waar de weg hen leidde en hoe dees gaan zou ophouden; maar zij en hadden geen zicht voor toekomstig gedoe, zoo ganschelijk waren door huidig geluk vervuld hunne begeesterde zielen. Hij vroeg: Zijt ge nu weer rustig? Ze knikte en drukte innig haar hoofd op zijnen schouder.
Vondel stelde onder de afbeelding van dezen waardigen man de volgende regels: Een vrome, oprechte ziel, en vrij van vuile smetten, Stak in dees waarden man, den kenner van 's lands wetten; Een kerker was de loon van zijn getrouwigheid. Gods zegen dauwe op 't graf, daar hij begraven leit.
Zy wil de nieuwe zael van Uylenburgh stoffeeren Met Italjaensche kunst, in dezen droeven tijd: Schoon Mars, in 't harrenas gewapent, ten bederve Des volx, de landen zet in vier en gloet uit wraeck, Dees tiende Kunstgodin, verkoren bij Minerve, Spreekt door haer schoone verf en stomme beeldenspraeck.
Mijn Heer, ik hoop, Mijn wijn is naar uw smaak. De druif van Napels Is vurig als zijn bergen. Ons Toscane Kweekt een onschuldger sap. GUIDO: Mij mondt het goed, Brave Simone, en 'k wil met uw verlof Op schoone Bianca drinken wen haar lippen Eerst langs den kelk als roode rozeblâren Glijdend den dronk verzoeten. Proef, Bianca. O al de honing saam van Hybla's bijen Waar' bitter bij dees teug!
Of alle de gene die in dat Gerecht sitten, dese les wel geleert sullen hebben en weet ick niet, maer dat tonen sy altijdt, dat die voor dees tijdt, haer niet te pas en komt.
Ja, dierbaar is me uw hulde, en dierbaar dees uw moed, Waarmeê ge in 't hoogst des noods 't Heelal ter hulpe spoedt. Van u wacht de aard haar steun: haar redding uit de banden, Haar vrijheid hangt aan u. De macht der morgenlanden Bezwijkt, ten zij uw arm haar schrage, en op haar boôm 't Geweld der Bloeddorst stuite eer ze alles overstroom'. Welaan, beproeft met my, wat moed en eer vermogen?
En ick bevondt dat hy was seer weldadigh, Seer vriendelijck en oock seere genadigh, Die wel behoedt d'eenvoudige seer bloot; Want als ick ter neder lagh onder voet, Geholpen heeft my onsen Godt almachtigh, Dies weest te vreden o mijn siele klachtig Nadien dat de Heer u dees weldaet doet. En strekt deze liefderijke hand zich niet uit over allen, wie zij wezen mogen?
Dees kan u helpen om te begrijpen dat mijne liefde, in vrede, het onherroepelijk verlies van Francine aanvaarden kan. Versta mij niet verkeerd. Ik geef mij niet voor een held uit. Ik zal u niet verbergen dat, toen men mij het huwelijk met Sörge aankondigde, ik geheel door een onzeggelijke wanhoop werd aangepakt.
Wij hadden uwe komst wel vlijtig waargenomen, En niet den zachten slaap met Lethes laten stroomen Op ons gesloten oog, en nog voor 't laatst adieu Dees wangen eens gekust, eer uwe vlimme hieuw En scheidde ziel en lijf wraakgierig van den andren, Voor eeuwig hadden wij nog eens omhelsd malkandren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek