Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Ze werd gewaar dat hare stem zeeg en te trillen begon; ze hief hare kin omhoog en rok haren hals uit. Ze wilde hare woorden niet belijden, ze zoo maar uitspreken, zonder dat ze een smertelijke herinnering opwekken mochten. Dat ge ... mij lief hebt ... ja. Leef nu! Doe niet mee met de doening van heel dees huisgezin. Kijk rond u.... Vader speelt met popjes. Grootvader is een roerende schaduw.
Pas waren ze weg, of de drie blinde venten kwamen binnen. Een ervan droeg een papieren ster met roode bloemen bezet. "We komen hier as de drij keunige, w' hemme dees ster gekrege, we kunne e schoe nief lieke." "Jommor," zei Pallieter, "g'het elle nie verklied." "We kunne makandere nie zien, menhier." "Wacht dan wa'," zei Pallieter, "ge zult iens zooveel geld rondhale as ge verklied zij.
Of dezen dooden mond nooit vader, vader! riep, Dees wiens liefde in mijn hert begraven lag zoo diep, Die letterlijken stond in mijn gemoed geschreven, De zonne van mijn vreugd, de ziele van mijn leven, Den rechten erfgenaam, en d'aldernaasten oor Van al mijn rijke haaf, van 't goud in mijn thresoor, Ja, 't beeld mijns aangezichts, de wortel, die de vruchten Mijns zaads beloofde voort te brengen met genuchten.
Wil in den kelder melk gauw drinken, Doch moet schier in de teil verdrinken. Droogt aan een vuur zijn natten kop, Een koe, die slokt hem levend op. Dees vette koe wordt door den pachter Terstond verkocht aan eenen slachter. Zoo haast de man het beest legt open, Komt Duimken uit haar lijf gekropen. Hij vaart in eene nootschelp hier Voor zijn vermaak op een rivier.
Iemand, die, daar gestorven, aan een vreemdeling, wien het geval na verloop van eeuwen derwaart moest voeren, een bericht wilde nalaten, en ook in dit tijdverloop niet ontdekt en naar de algemeene menschelijkheid begraven geworden was, was daar zeker alleen, en hy vond zich op een land van geen menschdom bewoond; het zij dan dat dit land geen menschenvaderland was, of dat het door een der ontzachlijkste omwentelingen ontvolkt geworden mocht zijn, en dees doode zijn geslachtgenooten overleefd had.
Waar bleef Affaytadi? waar de Jonkvrouw? En een kille schrik Deed er aller wang verbleeken by die vraag, dat oogenblik: Spoorloos waren beiden henen; en geen teeken, dat verried, Wat er, na dees nacht vol jammer, met die beiden zij geschied. Jaren kwamen, jaren gingen en de burch rees uit zijn puin, En het drietal zware torens hief er weêr de trotsche kruin.
Hij riep ze triomfantelijk uit, zonder aarzeling, en steeg van zijn stoel op, in glanzende glorie. Hij herhaalde: Koekenaas.... Hee! 't Was koekenaas. Ik wist het, ge hoeft het mij niet te zeggen. Dees is tooveren ... eigenlijk.... Goedele keek hem aan met zachte oogen. Ze was tevreden dat hij zoo gelukkig scheen, en prees zijn kunste.
"'t Menschdom is als Natuur, waar allen strijden, "Geroofd wordt eeuwig-door: 't gaat op en neder, "Dees wint of die, maar 't is tot schâ voor beiden. "O, vlieg, vriend, met mij mede, als lichte veder.... "Hierboven is het zalig, waar in wijden "Kring alle blauwingen zich om ons breiden!" Toen lachte ik.
Voorts vinden wij zijn wakkere daad in een der versjes, op het ontzet gemaakt, in de navolgende regels herdacht: Doen Godeshant Dreef den vijandt Bij nacht uijt Lammen-schans, Creech Schaeck dees pot, Riep aen Boijsot; Moocht over dammen thans.
Stijn: En gij dees ring op trou. Nu sijn wij alsoo vast gelijck als man en vrouw. Het oude rechtssymbool zelf weêr herinnering aan nog ouder toestanden had alle beteekenis en schoonheid verloren: het deed nog slechts zijn ontadelden dienst bij een huwelijk over den puthaak. Aan den anderen kant werd het overhandigen van den penning eene onschuldige bruiloftsaardigheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek