Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
De Indianen eeten van zyn vleesch; maar het heeft een smaak van muskus, zoo men zegt, naar zakken of beursen die inwendig by elk lid geplaatst zyn. Het wyfje van den Kayman legt haare eijeren in grooten getaale in het zand aan den oever, alwaar de hette der zon dezelve uitbroeid, en het mannetje slokt 'er een groot gedeelte van op.
Nat van den vallenden dauw en rillend van de morgenkoude, staat hij als een steenen beeld voor eene Dahlia-bloem geplant; hij telt hare bladeren, drukt hare kleuren en tinten in zijnen geest, spreekt haar aan, gaat weg, komt terug en begint opnieuw zijne bespiegeling. Roept men hem om te eten, zoo komt hij, wanneer alles koud is, en slokt de spijzen binnen, zonder te weten wat hij doet.
De Indianen eeten van zyn vleesch; maar het heeft een smaak van muskus, zoo men zegt, naar zakken of beursen die inwendig by elk lid geplaatst zyn. Het wyfje van den Kayman legt haare eijeren in grooten getaale in het zand aan den oever, alwaar de hette der zon dezelve uitbroeid, en het mannetje slokt 'er een groot gedeelte van op.
Wil in den kelder melk gauw drinken, Doch moet schier in de teil verdrinken. Droogt aan een vuur zijn natten kop, Een koe, die slokt hem levend op. Dees vette koe wordt door den pachter Terstond verkocht aan eenen slachter. Zoo haast de man het beest legt open, Komt Duimken uit haar lijf gekropen. Hij vaart in eene nootschelp hier Voor zijn vermaak op een rivier.
Tegen hum ratelt de pielkoker, het vlammig iezer der spies en der lans. Met schudding en beroering slokt het de eerde op en gelueft niet, dat het is het geluud der bazune. In het völle geklank der bazune zegt het hea! en van verre rok het den krieg, den donder der vorsten en het gejuich!
Eindelijk greep hij hem toch. Toen zei de vrouw: »Zal ik hem doodslaan?» »Neen!« riep hij, »dat is te gemakkelijk voor hem, hij moet veel moorddadiger sterven; ik zal hem inslikken.« En hij stopt hem in zijn mond en slokt hem ineens in.
Het graaft in den grond met zijn hoeven, en is vroolijk in zijn kracht! In de verte schittert de speer van een ruiter, doch het belacht de vreeze en wordt niet ontsteld! Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en in het volle geklank der bazuin zegt het: Heah! en riekt den krijg van verre! den donder der vorsten en het gejuich!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek