gloet

Bijgewerkt: 24 juni 2025

Mijn herte dat bernt als een gloet Als icse metten oghen anscouwe. Lieve moeder, edel vrouwe, Ic moetse minnen, wat ghesciet. Lanseloet, ic wille, ghi u bat besiet, U scone lijf, u hoghe gheboort, Ende werct na minen rade voort Ende wilt minnen uus ghelijc. Sone wetic wijf int kerstenrijc Die ic woude hebben voor Sandrijn. Ic woude, si mochte mijn eygen sijn, Lieve moeder, bi uwen danc.

Anonymous - Een abel spel van Lanseloet van Denemerken : hoe hi wert minnende ene joncfrou, die met synder moeder diende

Zy wil de nieuwe zael van Uylenburgh stoffeeren Met Italjaensche kunst, in dezen droeven tijd: Schoon Mars, in 't harrenas gewapent, ten bederve Des volx, de landen zet in vier en gloet uit wraeck, Dees tiende Kunstgodin, verkoren bij Minerve, Spreekt door haer schoone verf en stomme beeldenspraeck.

J. van (Jacob) Lennep - Vertellingen van vroeger en later tijd