Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juni 2025


Goedele had geschrikt. Al was haar inzicht tegenwoordig toch met Vrebos te trouwen, ze wist niet dat de daad zoo dichte bij haar was, gereed om te gebeuren. Ze meende wel dat niets restte van haar vroeger leven en dat haar geweten bedaren zou in eene opoffering ... in dees huwelijk, dat elkendeens wensch omsloot. Ze meende 't zoo allemaal wel.

GUIDO: Lieve Bianca, Dees kramer maakt mij met zijn praatjes wreevlig. Ik moet vanhier. Maar morgen kom ik weêr. Zeg mij hoe laat. BIANCA: Kom met den vroegsten daagraad Tot ik u weêrzie, is mijn leven ijdel. GUIDO: Laat neêr den middernacht van uwe haren, In uwer oogen sterren laat mij zien Mijn beeltnis als in spiegels.

We doen het geerne, we doen het geerne.... Maar laat ze trouwen, als 't u belieft. Ik heb al zooveel geleden voor Madeleen, van toen ze klein was en hare ouders had verloren. Ik heb ze opgebracht en ze leeft in mijn herte. Laat ze nu trouwen, laat ze haar eer hebben, die 'k zoo jaloersch hebbe bewaard. Laat ons hier weggaan, uit dees open huis, en laat Wiezeken later een naam dragen ... niet waar?

Tijd noch de vergetenissen Hoort uit ons gemoed te wisschen Dees weldaden overgroot, Neêrgedaald uit 's Hemels schoot.

Hij had te veel reeds met zijn eigen misdaad. In zijne oogen had hij haast alleen dezen treurigen afloop van het noodlot bewerkt. Dat hij eene teleurgestelde jeugd had beleefd, dat, op den drempel van zijn leven, reeds de lieve wegen hem verboden werden, het was alles geen voldoende boete voor de zonde, die hij zich bij dees afscheid van de mildste aller vrouwen verweet.

Wij zijn de boden Gods, dus laat u niet verrukken , Hoort gij zijn stemme niet, zijn hand die zal u drukken; Daar ligt de roede tot een teeken opter eerd, Ziet, hoe zij in een slang lichamelijk verkeert, Zij kronkelt en zij kruipt: indien bij u ons spreken Niet eene pluim en weegt, gelooft ons bij dit teeken, En looft Israëls God, die u 't geloof versterkt, En door dees wonderdaad zoo krachtelijken werkt: Geloofdy 't niet om 't eerst, gelooft dan, met den and'ren, Het tweede, als in rood bloed het water zal verand'ren, De visch versterven zal in der rivieren stank, Die God de Heere slaan zal zeven dagen langk.

Daar is de kan, Wel wijf! De kan is mijn gerijf. Maar wacht u voor de vonken. Het ijzer is heet; 't Moet eerst zijn gesmeed, En dan eens gedronken. Wij hebben door Gods milden zegen En vlijt dees ijzersmederij Tot dienst van mensch en paard verkregen. Zijn hulpe zij ons verder bij.

Nu, tienmaal een langen avond, zit ik hier, op deze plaats ... afwachtend of ge, ook zonder die periodieke uitnoodiging, niet komen zoudt. Dees tienden avond verlangde ik u niet meer. Toen kwaamt ge. Ik geloof dat ge ongerust wordt .... Ik begrijp u niet, Milly. Toch wel. Maar uw begeerte is dat we malkander niet begrijpen.

Zou hij op dees oogenblik kapot gaan? Hij grabbelde achterwaarts naar den muur om steun te vatten. Hij kon zijne oogen van Goedele's hand niet krijgen, die, gebiedend, naar de hooge deur der leege zalen wees. Hij zeeg lijk een vodde thoope en zijn asem wilde uit zijn kele niet. Hij snakte.

Leek hij zoo klein daar, in 't heelal-ruim staande, De onsterfelijke Shelley.... Zwaar-diep-luid, Een beest, dat bulkt naar onbereikbren buit, Galmt dof de zee, golven op golven slaande: Dees wéten 't wel, want, ach, slechts weinig uren later Lag 't goddelijk genie, als lijk, vèr, diep in 't water. Barken snel reppen.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek