Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Hier willen zij op zijn best een theedoek aanvatten: en daar kunnen zij zelven hare kamer stoffen. Clara. 't Is waar: maar ik beklaag die menschen toch; want al hebben zij het hier nog zoo goed, zij zijn toch altijd in eene afhankelijke positie: ik schrobde toch ook liever de straat, dan dat ik van vreemden af moest hangen, enz. enz. Wil je nog een koekje, Caroline! Caroline.
Reeds den volgenden dag begaf ik mij naar den heer Sommerville op weg en werd ook aldaar, zooals te verwachten was, met open armen ontvangen; toen het gezelschap eenige dagen later vermeerderd werd door de aankomst van mijn vader met Clara en Talbot, achtte ik mij den gelukkigsten sterveling ter wereld.
Plotseling voelt ze dat er twee handen op haar oogen gelegd worden, die haar tegenhouden, en een vroolijke stem, die van padre Dámaso, zegt tot haar: "Wie ben ik? wie ben ik?" Maria Clara springt op van haar stoel, en kijkt hem met ontsteltenis aan. "Dwaze meid, was je bang, zeg? Je hadt me niet verwacht, wel? Nu, ik ben van uit de provincie gekomen, om je bruiloft bij te wonen."
Bij dezen laatsten naam werd Maria Clara zoo rood als een klaproosje en kon ze niet antwoorden. "Je moet nu maar met tante Isabel naar de kloosterschool gaan om je kleeren te halen en afscheid te nemen van je vriendinnen," ging Capitán Tiago voort, zonder 't hoofd op te heffen, "je gaat er daarna niet meer heen."
't Was of hij Crisóstomo daar zag, de bezwijmde Maria Clara in zijn armen wegvoerende, om in de duisternis te verdwijnen. Hij ijlde de trappen af, zonder hoed, zonder stok, en als een gek holde hij het plein op. Daar ontmoette hij de Spanjaarden die de soldaten hadden terecht gewezen. Hij keek naar de plaatsen waar Maria Clara en haar vriendinnen gezeten hadden: ze waren ledig.
"Al die brieven," zei hij tot mijn meester, hem woedend aanziende, "zijn valsch en zeker niet het minst, die van dona Clara de Mendoce. In geheel Spanje is er geen zediger meisje dan zij. Sinds twee jaar doet een edelman, zeker niet uw mindere in geboorte en persoonlijke verdienste, alle moeite om zich door haar te doen beminnen.
"Neen maar... wat bezielt je, Abraham!" riep Clara. "Wees maar kalm, kind! Abraham is altijd wat driftig geweest, dat zit hem in 't bloed. Je zult zelf wel inzien, lieve Abraham, als je even kalm nadenkt, dat je je vergist.
Al deze gedachten had hij, al walsende met Bonnie, afgedacht, en toen hij haar met een sierlijken zwaai en een hoffelijke buiging op haar plaats had terug-gezet, ging hij Clara ten dans vragen. Zeg, Max.... Nee, ik zeg 't je toch niet. Hoe weet je dan, wat ik wou vragen? Dat is gemakkelijk genoeg te raden. Je wou precies weten, wat ik tegen Bonnie heb gezegd.
Dl. Dl. H. J. Koenen, noch de Waisengasse van Dr. Eelco Verwijs. 't Is niet onwaarschijnlijk dat hij Katholiek is geworden. Zij werd Katholiek met al hare kinderen. Schriftuurlijk Bruilofsreferein op het huwelijk van JACOB HAESBAERT met CLARA VAN TONGERLO.
Abraham liep zenuwachtig de kamers in en uit: nu was 't haast tijd; hij wachtte en luisterde aan de deur. 't Dienstmeisje kwam de kamer uit, neen Mevrouw was nog niet klaar. "Goede hemel, Clara! Kun je je niet een beetje haasten, al was 't alleen maar ter wille van Vader." "Ach! spreek niet over je vader! Een man als hij zou me nooit zoo overspannen hebben als hij 't geweten had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek