Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 oktober 2025
Mevrouw Clara was ook bang voor Abraham, maar op een andere wijze; ook zij kende zijn natuur; maar zij nam bij tijds haar maatregelen. Wat zij vreesde, was, dat Abraham met zijn gewone neiging tot overdrijven alles zou opgeven; alles voor de voeten der schuldeischers neergooien en schoon schip maken.
Ik zou bovendien graag zien dat u en Pater Dámaso 't bijlegden..." "O, daar is 't nog wel tijd voor!" antwoordde Ibarra met een gedwongen lachje, en hij gaf te kennen dat hij met de meisjes mee wilde gaan. Ze gingen de trap af. Maria Clara liep tusschen Victoria en Iday in. Tante Isabel volgde daarachter. De menschen gingen eerbiedig op zij, om hen door te laten.
"Gelukkig voor u dat mijn man niet juist een voornameren zieke onder handen had, want dan had u een ander moeten roepen, en hier zijn 't allemaal domkoppen. Mijn man..." "Ik geloof en blijf bij wat ik gezegd heb," viel de pastoor op zijn beurt in, "de biecht die Maria Clara gedaan heeft, heeft de gunstige crisis teweeggebracht, die haar leven gered heeft.
Maar hij kan 't immers niet weten en als jij dan niet meer zorg voor me hebt." "Nu, laat ons dan liever de menschen afzeggen." "Hè, Abraham, wat ben je onverdragelijk als je zooiets zegt wat je toch niet meent" "Ja, maar als je nu werkelijk zoo onwel ben..." "Als geloof je me soms niet?" "Ja natuurlijk Clara! maar 't is ook een drommelsch werk om in die omstandigheden gasten te ontvangen."
"Of 't klooster of...dood," herhaalde Maria Clara. "'t Klooster, het klooster of dood!" riep Padre Dámaso uit. "Maria, ik ben al oud, ik zal niet langer kunnen waken over jou en je rust...Zoek wat anders, een andere liefde, een anderen jongeman, wie 't ook zij, alles liever dan 't klooster." "Naar 't klooster of dood!"
"Je meende misschien, dat die collecte van Vader zelf was uitgegaan?" vroeg Clara honend, terwijl ze den professor een glas warme grog bracht, die ze zelf voor hem had klaargemaakt; hij kuste haar galant de hand, en ze nam dicht bij hem plaats met haar werk. Abraham liep de kamer op en neer met een sigaar.
Voor vijf jaren besloeg het net van wegen slechts 256 kilometer, en dat der spoorwegen 1505 kilometer, terwijl verschillende lijnen, halverwege voltooid, aan hun lot waren overgelaten. Door tusschenkomst van Amerikanen werden in vier jaren 150 kilometers wegen hieraan toegevoegd, en bovendien een spoorweglijn van 542 kilometer aangelegd van Santa Clara naar San Luis.
Later kon er weer licht en warmte komen en al wat er verdwenen was kon weer van den zolder worden gehaald; maar stuk voor stuk, met tusschenpoozen. Toen ze hem in de gang hoorden, begon de professor zóó te beven, dat hij zijn courant moest neerleggen; maar Clara stond op en liep haar man in de eetkamer tegemoet.
Dat zou wezen om de nare nasmaak weg te maken van al de bruiloften waarop ik tot nu toe bruidsjonker geweest ben!" liet hij volgen, terwijl hij zich tot den alcalde wendde. "Ja, meneer!" antwoordde Capitán Tiago met een glimlach, die hartroerend was. Ibarra liep bijna hard, om naar Maria Clara toe te gaan: hij had haar zooveel te zeggen en te vertellen.
Wat verlies je liever, zeiden ze, vijftig duizend peso's of je leven en je ziel? Ach, San Antonio! als ik 't geweten had, als ik 't geweten had, als ik 't geweten had!" Maria Clara snikte. "Schrei niet, mijn kindje," hervatte hij, zich tot haar wendend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek