Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Hij stiet een kreet uit, daarna nog een zucht, rekte zich uit en viel dood op zijn grasleger neder. Dienzelfden avond waren Gilbert Burbank en Mars nog vóór het middernachtelijk uur op Castle House teruggekeerd. Maar welke moeielijkheden zij te overwinnen hadden gehad, om buiten de Zwarte Kreek te geraken, is eenvoudig onmogelijk om mede te deelen.
Dimbleby verlangend stonden te wachten om iets van het dineetje op Luscombe Castle te hooren. Terstond stond Dorothy naast haar moeder en fluisterde haar in: "Zeg als 't je blieft dat het niet erg is, dat het heelemaal niets is!" "Wat kindje?" "Ja, Mrs. Dimbleby, het is wèl erg," zei Hedwig, die Dorothy's woorden opgevangen had, "en het spijt mij zoo vreeselijk...." Dr.
»Die kon niet mede!" »Niet?" »Neen, die moest op Castle House blijven..." »Maar, waar zijn wij hier, goede Zermah?" »O, wij zijn hier in veiligheid!... Hier is niets te duchten..." »Maar, mama... en papa?..." »Zoodra master James Burbank hulp zal erlangd hebben, zal hij ons komen afhalen..." Dy keek Zermah met een doordringenden blik aan, alsof zij wilde zeggen: »Is dat wel waar?"
En zij zou hem nimmer wederzien. Wel weifelde zij daarom niet in haar besluit, dat nu zoo vast stond als Bryngelly Castle op zijn rots, maar dat denkbeeld deed haar toch de tranen in de oogen schieten. Juist was het ontbijt afgeloopen, en Elisabeth liep de kamer uit, om haar hoed te halen.
"Wie was daar aan de deur?" vroeg hij. "Mijnheer Davies van Bryngelly Castle, vader." "En wat kwam mijnheer Davies hier op dit uur van den avond doen? Naar Beatrice vragen?" "Ja," antwoordde zij langzaam, "hij kwam naar Beatrice vragen, of juister gezegd, hij heeft drie uur in den regen staan wachten om te hooren of zij bijkwam."
Woensdagmorgen om zes uur zou de Walmer Castle in Madera landen en daar vijf uur blijven liggen, waardoor ook de doorgaande reizigers gelegenheid kregen een kijkje in Madera te nemen. Ik had mij voorgenomen vroeg op te staan om het binnenkomen, te kunnen gadeslaan en te kunnen genieten van den aanblik van het eiland van zee uit.
Eene onverhoopte omstandigheid, geheel en al aan het toeval verschuldigd, zou met eene zekere nauwkeurigheid het spoor aanduiden, dat bij het begin van den veldtocht moest gevolgd worden. Gilbert en Mars, die in den vroegen morgen van den 19den Castle House verlaten hadden, stevenden met de meeste snelheid in een der lichtste vaartuigen van Camdless-Bay de Sint John op.
"Ik ga eerst even naar het postkantoor om te kijken of er ook brieven zijn, en dan naar Castle Hill; het uitzicht is er zoo mooi, en ik voer de pauwen zoo graag. Ben je er wel eens geweest?" "Dikwijls, maar dat is al jaren geleden; ik heb er dus niets tegen om er nog eens heen te gaan." "Vertel mij nu eens alles van jezelf.
De weg langs de Boogrivier gaat regelmatig omhoog door een dicht woud en loopt dan om een hoogen top, den Castle Mountain, heen. Door de groote boomen heeft men prachtige uitzichten op eene rij met sneeuw bedekte toppen. Wij stijgen nog immer.
Toen stierf er plotseling een oom van hem zonder testament, en hij zag zich erfgenaam van Bryngelly Castle met al zijn inkomsten. Hij had dien oom nooit gezien, en nooit gedroomd, dat die groote bezitting op hem zou overgaan. Maar hij nam het goede aan zooals hij het kwade had aangenomen en zeide niets.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek