Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Hij was blijkbaar smoordronken, en Alfons, die reeds een uur of drie met stijgend ongeduld op hem had liggen wachten, sprong woedend uit bed, rukte 't raampje open en schreeuwde naar buiten: "Vaprijs! nondedzju! Wilt ou smoel houën, zatlap!" "'K voage mijn broek an ou! Vivat den b'ron!" brulde Vaprijskens heesche dronkemansstem.
»Kom maar vlug! De antoe's hebben ons toch ook geen kwaad gedaan. Maak voort, wij moeten verder!" »Ik voel, dat ze mij naar beneden zullen werpen, heer! Zij grijpen mij al bij de beenen," jammerde de Dajak. »Dat is de angst, lafaard!" brulde Kees. »Als je niet komt, gaan wij verder. En dan moet je daar dood hongeren. Er is geen andere weg!"
"Sytsken! loop naar den Olderman" brulde Feiko: "en zeg hem, hoe die honden met een vrijen Fries handelen." "Wees zoo dwaas niet, zoet zusje!" zeide de koddebeier, die intusschen weer op de been geraakt was, terwijl hij Sytsken bij den arm nam: "laat uw lompen vrijer gerust aan zijn lot: de Schout zal wel weten wat met hem te doen: kom, geef mij een arm: ik zal u brengen waar gij wezen wilt."
Doch toen hij aan het houten hek, aan het einde der oprijlaan, was gekomen, keek hij nog eenmaal om en brulde: »Stikken kan hij voor mijn part hij kan stikken, de rekel!" En met deze even onbetamelijke als onchristelijke uitdrukking verliet hij Waterfontein, om er nooit terug te komen.
De buigende portier liep hen na, en verzocht beleefd om een fooitje. "Va te faire pendre!" brulde een der heeren hem toe, zijn knevel woedend opstrijkende. De portier sprong van schrik drie schreden achteruit.
Tot Scrooge's ontzetting zag hij, toen hij omkeek, het land verdwijnen en een vreeselijke rij rotsen achter hen; en zijne ooren werden verdoofd door het donderend geraas van het water, dat brulde en woedde tusschen de holen die het gevormd had en dat verwoede pogingen aanwendde om de aarde te ondermijnen.
Hij brulde enige onverstaanbare woorden met hese stem, en zich tot zijn mannen kerende riep hij: "Vooruit, Macecliers! Vooruit!" Als razend vloog hij dwars door de wevers heen en liep met al zijn mannen tegen de ruiters op.
Zij keek achter zich en herkende den beer, en zeide hem meê naar haar kamer te gaan en daar vroeg zij: »lieve beer, wat wil je?« En hij antwoordde: »mijn meester die den draak gedood heeft is hier, en ik moet vragen om het gebak, dat de koning eet.« Zij liet den suikerbakker komen, die moest gebak en suikerwerk maken, zooals de koning het at, en het tot aan de deur dragen; daar richtte de beer zich rechtop, nam hem de schaal af en bracht die aan zijn meester. »Zie je heer waard,« sprak hij, »nu heb ik brood, vleesch, groente en gebak, nu wil ik ook nog wijn drinken zooals de koning ze drinkt.« En hij riep den leeuw en sprak: »lieve leeuw, je drinkt je ook graag een roes, haal mij eens van den wijn, dien de koning drinkt.« Toen de leeuw nu over de straat schreed vluchtte het volk voor hem, en toen hij bij de wacht kwam, wilde die hem den weg versperren; maar hij brulde even en toen gingen zij ook op de vlucht.
Daar braakte hij godslasteringen uit. "Vervloekt varken, doe open! Doe open, h..., of ik sla je de hersens in!" brulde hij, de deur bewerkend met voeten en vuisten. Doña Consolación gaf geen antwoord. Men hoorde een gedruisch van stoelen en koffers, alsof iemand een barrikade van huisraad wilde oprichten. Het huis daverde van 't getrap en 't gevloek van den echtgenoot.
Tevergeefs wilden de gevangenen van de gelegenheid gebruik maken, om te doen weten, wat van hen geworden was. Tevergeefs brulde de voorzitter van Weldon-Institute, met vervaarlijke stem: "Ik ben Uncle Prudent van Philadelphia!" En gilde zijn secretaris Phil Evans, met akelig fausset: "Ik ben Phil Evans, zijn collega!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek