Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
De Casconjer, François Tapage, brulde als het ware van plezier en deed zijn naam wel eer aan. Die vischvangst, welke slechts een uur geduurd had, was voldoende om de wannen van het luchtschip behoorlijk te vullen. Daarna werd koers naar het noorden gezet.
Nauwelijks had hij 't gezeid of daar brulde de stoomfluit voor de eerste maal, lang, zwaar en plechtig, met een schor en rauw geloei dat de lucht deed trillen en als 't ware door je gansche lichaam tot in 't diepste van je ingewand doordreunde. Langs de steile brug bestegen zij het stoombootdek. De dames konden haar emotie niet bedwingen en schreiden.
De blik van Marcel beteekende: Musette, die van Rodolphe: Mimi. "Er ontbreken vrouwen," zeide Schaunard plotseling. "Wil jij voor den duivel je losbandige taal wel eens voor je houden? We hadden toch afgesproken, dat er niet over liefde gesproken zou worden!" brulde Colline. "Daar schift de jus van."
Doch de oude dienaar des Barons, door deze tusschenkomst nog feller verbitterd, trok zijn mes en zou Eugenio een steek hebben toegebracht, had Joan zijn arm niet met geweld teruggehouden. "Zijt ge ijlhoofdig, Bouke?" vroeg de jongeling, "wat is dit voor een razende dolheid?" "Laat mij begaan, Jonker!" brulde Bouke: "dood bloed geen nood doet!"
»Dit is uw dolk, ellendeling!" brulde hij, en vloog andermaal in woeste drift op. »Heden morgen hebt gij er den ever, dien ik geveld had, den laatsten stoot mede gegeven. Ook gij, Cresus, moet hem kennen, want mijn vader nam hem uit uwe schatkamer te Sardes. Thans zijt gij overtuigd, gij, leugenaar en bedrieger! De Diws hebben geene wapenen van noode en dolken als deze zijn niet overal te vinden.
't Is lang genoeg gefemeld, brulde Saladin, en zijn zwaard zwaaiend wilde hij zich op zijnen broeder werpen. Daar klonk op eens de verschrikkelijke stem van den Derwisch: Sta Saladin! ellendige slaaf uwer hartstochten! Tiran van uw volk, die u met de booze geesten hebt verbonden.
Hoe kan Don Quichot dien reus geveld hebben, daar hij voor 't minst twee duizend mijlen ver van hier woont!" Sancho antwoordde niet, maar wel vernamen thans allen uit des ridders kamer een geweldig gerucht en hoorden diens luid schreeuwen en roepen. "Halt, roover," brulde hij, "halt, schandelijke booswicht!
De schroef brulde, en daar rolde het spel een vijftig meters hobbelend voort, en loste zich weg van den grond zonder dat Pallieter er iets had van gevoeld.
Hij veegde met zijn mouw zijn schuimenden, bloedenden mond af; en vóór ze in haar bevende, huilende ontsteltenis kon gissen wat hij doen wou, greep hij haar woest in zijn sterke armen en drukte haar een hartstochtelijk-wilden zoen op den mond. "Nou... nou of noeit!" brulde hij schor.
»Dan zouden wij met die ellendelingen kunnen afrekenen," dreigde Gilbert. »Dan..." »Dan, dan zal ik Texar vermoorden!" brulde Mars, terwijl hij zijne woorden met een ontzettend gebaar aanvulde. Het was toen iets over middernacht. Gilbert Burbank en Mars zouden Castle-House eerst tegen twee uren verlaten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek