Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
"Er zijn er acht in," zeide hij. "Bruno is vannacht om twaalf uur gestorven, maar hij had zijn verklaring afgelegd." De pastoor wees naar Doña Consolación, die met een geeuw en een "aah" antwoordde, terwijl ze zich op den stoel onder 't portret van den koning neerzette. "We kunnen beginnen!" zei ze.
Doch deze kleinigheden waren volstrekt geen bezwaar om elkaar de hand te drukken en beleefd toe te spreken, wanneer ze elkaar daarna tegenkwamen. Wanneer haar man zijn roes uitsliep of zijn middagdutje deed, en Doña Consolación geen ruzie met hem maken kon, zette zij zich op haar gemak aan 't venster, met een sigaar in haar mond en een blauwflanellen jak aan.
Toen de menschen een weinig van den schrik bekomen waren en ze zich rekenschap hadden gegeven van 't geen er gebeurd was, barstte de verontwaardiging overal los. Het regende steenen op de twee guardia's, die door de burgerwacht werden weggevoerd. Er was er een die voorstelde de kazerne in brand te steken, en Doña Consolación samen met den alférez levend te braden.
Dit was te veel voor Doña Victorina's geduld, en, haar man zonder armsteun latend, posteerde ze zich vlak voor de alféreza, bevend en sprakeloos. Doña Consolación wendde langzaam 't hoofd om, nam haar opnieuw kalmpjes op, en spoog nog eens, maar ditmaal met grooter minachting. "Wat scheelt u, dame?" vroeg ze. "Kunt u me ook zeggen, mevrouw, waarom u me zoo aankijkt?
"Zorg voor mijn zuster!" stamelde de ongelukkige en keek smekend naar een cuadrillero. De bamboe-zwengel knarste weer, en de veroordeelde verdween nogmaals. Doña Consolación merkte op dat het water rustig bleef. De alférez telde een minuut. Toen Tarsilo weer bovenkwam, waren zijn trekken verwrongen en lijkbleek. Hij richtte een blik naar de omstanders, en hield de met bloed beloopen oogen open.
Doña Consolación beweerde de pastoor eens verkleed te hebben gezien in een inlandsch pina-hemd en een slakot toedoeng van nipah op het hoofd, rondkuierend in de late nachtelijke uren. Fray Salvi wreekte zich heiliglijk: wanneer hij zag, dat de alférez de kerk binnenkwam, liet hij stilletjes de koster al de deuren sluiten.
De alférez gaf een teeken om hem los te maken, en verwijderde zich in gedachten verdiept. Doña Consolación bracht verscheidene malen haar brandende sigaret tegen zijn bloote beenen aan, maar het lichaam huiverde niet en de sigaret ging uit. "Hij heeft zichzelf laten stikken!" mompelde een cuadrillero. "Kijk 's hoe zijn tong omgedraaid zit, alsof hij die heeft willen inslikken."
Verscheidene malen boog hij zijn opgerichte nek, en vestigde den blik op den grond, berustend in zijn lijden. Men bracht hem naar den putrand. Doña Consolación volgde lachend. De rampzalige wierp een jaloerschen blik naar de hoop lijken, en een zucht ontweek aan zijn borst. "Spreek nou!" zeide de commissaris weer tot hem, "je wordt in elk geval opgehangen.
God zal je voor dat goede werk beloonen...misschien komen jullie nog eenmaal in 't zelfde geval als ik!" De alférez kwam terug, en had, met het uurwerk in de hand, het toezicht op de nederlating. "Langzaam, langzaam!" schreeuwde Doña Consolación, de ongelukkige met den blik volgend. "Voorzichtig!" De zwengel daalde langzaam.
Doña Consolación stond toen op en fluisterde haar man iets in 't oor. Deze knikte ten teeken van instemming. "Naar de put met hem!" zeide hij. De Filippijners weten wat dit beteekent. In het Tagaalsch vertalen ze 't met timbaïn, van 't werkwoord timba, water putten. We weten niet wie dit foltermiddel heeft uitgevonden, maar we houden 't voor vrij oud.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek