Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
U moet mij excuseeren, want ik word gewacht op de brug om over uw aller veiligheid te waken! Bravo leve de kommandant, hoera! Pang! Een flesch Moët knalt open! Eerst nog een glaasje op je gezondheid, kommandant. Nu goed dan, nog één! Je welzijn meneer Bergersma! Dank u!... Dames en heeren! hij leve, onze gezellige kommandant! Hiep hiep hoera! lang zal hij leven, lang zal hij leven in gloria!
Bravo!” schreeuwt lachend van „’t schellinkie” iemand die, in die akelig wanhopende beweging „spel” meent te zien en als Walten nogmaals dof en droevig herhaalt: „uit! uit!” klinken zelfs een paar bijvalskreten en een licht handgeklap van de overige rangen.
Ge weet nu, mijne vrienden, hoe en waarom wij alleen op de wereld, ik sta er voor in, kunnen beschikken over een stoomolifant van tachtig paardenkracht, of liever van tachtig olifanten van drie honderd kilogrammeters!" »Bravo! Banks, bravo!" riep kapitein Hod uit. »Een ingenieur, die daarenboven kunstenaar is, een dichter in ijzer en staal, dat mag een witte raaf genoemd worden!"
Drommels! riep deze verheugd uit, eene tarantula! Bravo, Selam, dat is de beste vangst van den avond. De kapitein en Dries kwamen nu ook nader om een kijkje te nemen van dat gevreesde dier, en men beschouwde de tarantula aandachtig. Het was eene spin van ongeveer 40 millimeter lengte, roodbruin van kleur.
Ik keer mij tot mijn dames om en zeg: "Jullie zijn hier de gratie, de schoonheid, de liefelijkheid in dezen wagen; jullie moeten in verbeelding dezen jongen held omkransen en omlauweren, hem de zachte streeling van de vrouwelijke adoratie laten voelen!" Daar komt hij, te voet, zijn rijwiel aan de hand, met de andere vrije hand het stof van zijn bezoedelde kleeren kloppend. Bravo!
De meester-klerk naderde, hield de oogen eene wijl op het papier gevestigd en zeide dan met verwondering: "Ho, jongen, wat schoon geschrift, wat vaste hand ... en geene feilen! Bravo, dit had ik niet verwacht; het zal M. Raemdonck verblijden, want hij draagt u eene ware genegenheid toe, omdat gij de zoon zijt van eenen onzer oudste en beste werklieden. Kunt gij ook goed rekenen?"
Zakken! schreeuwden ze achter me op 't tooneel, maar je zult altijd zien, dat in zulke penible oogenblikken nog iets extra-onaangenaams gebeurt, 't doek bleef halverwege schuins zitten, 't wou niet op of neer. Halen! Zakken! Halen! gilden ze achter me, en vóór me brulden ze lachend: Da capo, Bravo! Bravo!
"Bravo, kapitein!" riep ik uit. "Maar hoe kan de stuurman den weg volgen, welken gij hem in het midden der zee aanwijst?" "De stuurman staat in eene glazen kooi, welke boven op de Nautilus eenigszins uitsteekt, en welke van groote lenzen is voorzien." "Glazen, die bestand zijn om aan zulk eene drukking weerstand te bieden?" "Welzeker.
Onder zijne liederen was dat van Graaf Gurun en zijne geliefde, wie de verraders het hart haars minnaars te eten gaven en die van smart en kommer omkwam. Tristan luisterde met de anderen samen, hij was geheel verzonken in de weemoedige tonen van het lied, maar toen de zanger zweeg, sprong hij overeind en riep met luider stem: "Bravo, meester!
"Bravo, Wronsky!" hoorde hij uit een menschenhoop roepen; hij wist, dat het lieden en kameraden uit zijn regiment waren, en hij meende Jawschins stem te herkennen, maar hij zag hem niet. Hij luisterde rugwaarts, wat achter hem geschiedde. "Overgesprongen!" dacht hij, toen hij Gladiators hoefslagen weer achter zich hoorde. Er bleef nu nog een natte gracht van twee meter breedte over.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek