Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Die dikke man vlak boven hen op de gaanderij is Bram De Haes, kantoorbediende bij Colonius en achterkleinzoon van den dokter in de Wijk. Vlak bij u in een bak zit Koo Van Lennep, ook al een afstammeling van die Sara, die gij in 1639 zaagt, en, nevens hem, Cornelia Bierens, zijne echtgenoote, met hun' zoon en dochter.
En hij schreef, diep voorovergebogen, nog haastiger door, en enveloppeerde den brief, aldoor met een gewichtig-gerimpeld gezicht en plakte den postzegel er op, "Hier Bram," zei hij, "dadelijk naar de post! Hard loopen, hoor!" "Ja, meneer," zei Bram bedaard, maar Bernard, die niet naar hem opkeek, verbeeldde zich weer dat hij zacht wat zei tegen de werkvrouw.
Intusschen schutterde de werkvrouw in tobberige verlegenheid om hem heen; ze was niet gewoon dat meneer er bij was; ze mocht nu alles wel in de puntjes doen; 't kon niet maar-zoo'n-beetje, zooals anders, onder een gezellig babbeltje met Bram, die zijn pijpje rookte. En een voor een kwamen de bedienden.
»Ja, maar mijn beste Dumos! er is nog wat," hervatte Bram. »Weet je ook of mijnheer Verjuus van de militiezaken al op zijn bureau is?" Dumos knikte van ja. »Heeft hij het druk?" »Hij bestudeert het Journal de la Haye," antwoordde Mosje met een ironiek glimlachje.
»Je behoeft mij niets te zeggen," zei Bram met meegevoel zijne hand drukkende. »Ik weet er alles van. Ik heb ook eens een ongelukkig engagement gehad, en hoe luchtig van aard ik ook ben, het kostte mij heel wat moeite om er over heen te komen.
't Was eigenlijk nog te vroeg om naar kantoor te gaan; de werkvrouw zou er nog bezig zijn, en Bram, de oude knecht, die den sleutel had en 's morgens altijd 't eerste kwam, die zouden verbaasd kijken. Toch ging hij naar kantoor. Hij zou er dan zitten als de bedienden kwamen, ze zouden hem niet zien binnenkomen, ze zouden zijn gezicht niet hoeven te zien.
»Maar wat is dat dan voor drukte?" vroeg Bram half korzel, half nieuwsgierig, »waarbij zoo iets vergeten wordt; ik dacht dat jelui het vandaag met niets druk zoudt hebben, dan met de partij." »Dat was ook zoo, mijnheer! maar de juffrouw is van der zelve gevallen toen ze zich zou gaan kleeden, en nu is ze ziek, zoo ziek dat de dokter er al tweemaal geweest is, en mijnheer niet van haar bed wijkt."
«Wel Jan, dat is de baas van het danshuis waar ik wel es speul, u weet wel." «O ja." «Een goeie man die Bram, die houdt veel van me, maar hij heeft al twee maal een toeval gehad; hebt u dat wel eens meer gehoord, menheer, de vlam sloeg hem de keel uit, van de hitte van binnen, van de brandende jenever!"
"Wat is er, wat is er?" vroeg hij ruw-driftig. "Niks, meneer," antwoordde Bram verbaasd, "hoofdpost, meneer?" "Nee,.... breng 'm maar liever naar 't station, maar loop vooral hard!" "Ja, meneer!" En Bram ging weg. Toen bedacht Bernard zich dat hij vergeten had den brief te copieeren. Hij bromde een paar vloeken en schold mopperend op zich zelf. Hij werd kregel.
"Haal me eerst mijn pijp, Bram!" "Ze is stuk, pa!" zei de knaap. "Stuk!" was het antwoord, "mijn meerschuimen pijp stuk! haal me mijn pijp, zeg ik, of ik sla je de ribben stuk." "Doorne!" viel de moeder in "de kinderen hebben van middag achter gespeeld, en het roer gebroken." "Dat komt er van; dewijl jij ze altoos t'huis houdt; mijn pijp, jongen! zeg ik."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek