Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Gedurig blonken tranen door hare wimpers, die ze wegvingerde ongemerkt. Dan betaalde ze en weer waren alle drie op weg. Francine wilde van geen huurrijtuig weten. Ze hoorde hare harde hielen slaan op de steenen en 't schokte weldadig door haar lijf op. Ze trippelde in de zon.
Zij was nog niet in staat te spreken; maar toen zij Olivier Sinclair te zien kreeg, blonken tranen van dankbaarheid onder haar schoone oogwimpers en reikte zij de hand aan haren redder.
Toen bracht zij me in de schauw van 't frissche loover, Waar allerhande bonte bloemen blonken: Zij was 't, van zooveel zoete vreugden dronken, Als zag 'k daar lonken Venus' heerlijkheid. In "De vulgari Eloquio" zegt Dante: "Zij die het zoetst en schoonst gedicht hebben in het nieuwe Italië zijn Cino da Pistoia en een vriend van hem." Aan Dante over den dood van Beatrice.
O Machteld, gij hebt uw hand op mijn borst gelegd; dit is het, wat mij zo wonderlijk verkwikt." De ogen van Adolf blonken met meer levendigheid; een zachte glimlach zweefde op zijn lippen, en men zou gezegd hebben dat hij eensklaps van de dood ging opstaan. "O, gij zult niet sterven!" riep Machteld. "Hier, in mijn hart is een stem, die mij zegt dat de Heer u nog niet geroepen heeft."
Ik ben er puur van geschrikt, dat ben ik, ik wist niet wat het was, en waar 't van daan komt, weet ik nog niet. 't Is van belang!" "Waar 't vandaan komt....! Van belang....?" zeide Schorel, en achter zijn brilleglazen blonken een paar dingen als gewasschen krenten.
Een halfuur na zijn aankomst verscheen de stoet van De St.-Pol in de verte: de punten der speren en de helmbijlen blonken in het verschiet tegen de eerste stralen der zon, en een ondoordringbaar stof bedekte de paarden die de werktuigen in de baan voorttrokken. De weinige Bruggelingen, welke de poort en de wallen bewaarden, zagen dit talrijk gevaarte niet zonder angst naderen.
Dolf had voor deze gelegenheid een gelen stroohoed opgezocht, die hem vrij gemeen stond, droeg een bruingeruiten pantalon en een groenen dichtgeknoopten rok met glimmende knoopen; aan zijne laarzen blonken een paar moeren van sporen, die hij evenwel, als bij deze gelegenheid minder te pas komende, had thuis gelaten, en hij had een gelen degenstok in de hand, die hij om dezelfde reden thuis had kunnen laten.
Zij lag daar achterover in haar fauteuil, met bleek gelaat en gesloten oogen, aan wier wimpers de tranen blonken. Stil in het halfduister zat Simoneau tegenover haar en wendde de oogen niet van haar af. Met geen mogelijkheid ben ik in staat mijn doodstrijd van dien morgen te schetsen.
't Was als van donker-glanzend leer, waarin de gele keien hier en daar als groote, gouden spijkers blonken. Het had iets Bijbelsch, iets uit de oude, oude tijden, toen de menschen zich met dierenvachten kleedden. En in die atmosfeer van Oostersche legende, zagen wij de kudden huiswaarts komen. Nog nooit heb ik zulke talrijke kudden gezien.
Het slot eener kleine lade week eveneens spoedig voor de macht zijner kunstbewerking. De inhoud van deze lade was meer naar zijn zin. Eenige goudstukken, door de spaarzame waardin bijeengegaard blonken hem vriendelijk tegen, en zonder bedenking deed hij die insgelijks naar zijn zak verhuizen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek