Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 mei 2025


Het sloeg op St. Médard zes uren. Jondrette knikte bij iederen klokslag met het hoofd. Na den zesden slag snoot hij de kaars met zijn vingers. Toen ging hij door de kamer, luisterde in de gang, ging en luisterde weder. "Als hij maar komt!" bromde hij binnensmonds. Hij keerde naar zijn stoel terug, doch nauwelijks was hij gezeten toen de deur geopend werd.

Hij voegde er binnensmonds, minder tot Marius dan tot zijn das sprekende, bij: "Daar moet iets van Patron-Minette onder schuilen." Die naam trof Marius. "Patron-Minette," zeide hij. "Ik heb inderdaad dat woord hooren noemen." En hij verhaalde aan den inspecteur het gesprek tusschen den langharigen en den gebaarden man, die in de sneeuw, achter den muur der straat Petit-Banquier zaten.

De knaap stond ademloos met gebalde vuisten en wijd opengesperde oogen te luisteren. "Wanneer zal ik een veld kunnen beploegen?" mompelde hij binnensmonds, en ging haastig naar beneden. Toen hij aan 't koor gekomen was, luisterde hij nog eens aandachtig: de stem van zijn broertje verwijderde zich snel, en de kreet: "moeder! broer!" stierf geheel weg, toen er een deur dicht ging.

"Hij zal zijn bijzitten toch niet hier brengen!" mompelde Aylva binnensmonds: "maar neen; dat kan niet zijn. Een Arkel heeft daartoe te veel gevoel van betamelijkheid. Nu Madzy!" vervolgde hij overluid: "doe uw best, mijn kind! want ik verzeker u, de Bisschop is een kenner aan tafel en weet over pastijen en taarten te redeneeren als de beste kok."

Om nu mijn jubileum bescheidelijk, en in zoo beperkt mogelijken kring te vieren, besloot ik mijn eigen feest-redenaar te zijn. 's Morgens, in bed, sprak ik mij zelf binnensmonds ongeveer als volgt toe: »Melis Stoke! Jubilaris. Het is vandaag de dag... enz. enz. In het afgeloopen jaar waart ge soldaat, daarmee is alles gezegd. Het Vaderland heeft, om eerlijk te zijn, niets aan uw diensten gehad.

We zullen ze pakken als we ze krijgen! gromde Vinie en hij hield 't ander binnensmonds, woedend dat hij was om de slagen op zijn lijf en dat hij betrokken werd in die domme historie waaraan hij geen schuld en had. Die ezels, ze nemen mij nu nog voor een jongen vrijer! riep hij om zijn spijt te luchten, doch inwendig blij aan 't gevaar ontsnapt te zijn. Maar Odo was niet te bedaren.

"'t Is inderdaad zwaar," zeide hij binnensmonds. En hij hernam: "Hoe oud zijt ge, kleine?" "Acht jaar, mijnheer." "En zijt ge hiermede reeds ver gekomen?" "Van de bron in het bosch." "En moet ge nog ver?" "Een goed kwartier van hier." De man zweeg een oogenblik en hernam toen eensklaps: "Hebt ge geen moeder?" "Ik weet niet," antwoordde het kind.

Stil, hij is zoo bedroefd; en, ondanks zich zelve zingt ze toch weder, doch nu binnensmonds: "Tra lálala! Tra lálala! Daar komt hij de graaf van Tourloyette, Vite donc, chapeaux bas; Criez un vif hourah! Daar komt hij de graaf met zijn jeune Evá." Men zou zich kunnen laten inhalen. Ja, waarom niet!

"Een gare rot," zei ze binnensmonds; "maar ik ben ook niet van gisteren, 'k hou hem in de gaten, en afschuiven moet hij in ieder geval, al komt er niets van de zaak; 'k houd hem toch aan 't lijntje;" en terwijl zij de kaars opnam, ging zij naar de bedstede, waar haar zoon sliep. De mismaakte knaap lag met zijn mond open te snorken.

Toen de ezelen het maatje haver zagen, prevelden zij binnensmonds paternosters van vraatzucht, terwijl zij weemoedig den vloer van de boot bekeken, want uit vreeze van uit te glijden, dorsten zij geen stap verzetten. Daarop zei de schipper tot Uilenspiegel en tot zijnen vriend Lamme Goedzak: Laat ons naar de keuken gaan. 't Is oorlogskeuken, zei Lamme ongerust.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek