United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !
Er binnen van die minschen, die eigenlijk gezeit geen minschen meer binnen, moar zooveul als levende doojen. Van de wereld bin ze afgesturven. Veur niks of niemand hebben ze hart meer.
"Zoo das mòoi!", verweet Eleazar zelf er om lachend: "jullie most 'n pak voor je broek hebben.. Mot j'r meer heen voor tante Reggie?" "O jee zoo dikkels", blufte ze weer, blij dat ze die dingen mocht doen: "van de week bin 'k driémaal gewees eens met-è met-è wat was 't ook weer? met-è deken en eens met 't ganneke-ijzer enne gister met tante d'r sjabbesgoed... Mod-je nie ete, oome?"...
Nou mot jei.... Siempie ... schobber uytjouwe ... hitste ze naar Sien,... en jei ... leileke neitekles! roepe ... en den.... sèl ikke.... sie je.... sèl ikke je arrestere.... bei Swèrte Jèns haur ... ikke bin peliesies.... Enne ... enne ... jei bin auk peliesies ... haur!... stookte ze Siempie op.
Al hangt d'r eine vlerk d'r voor niemendal bij, sie shaff noch zoo'n bischen, oend früher, als sie noch moneten hatte, war sie schplendied. Daarom bin ich wieder in die koenst jegaan!
"Ik zeg oe ummers, da'k nie best kapoabel bin," hernam de grootvader: "Heur is Bart," vervolgde hij, terwijl hij naar de "gloasdere kast" ging en er het afgepaste pachtgeld uitnam: "heur is, a'j nou grootvoader toonen wilt da'j 'en goeje jong bint, en wilt zien da'k van oe hou zooas van Frerik, dan mo'j doen wa'k zeg.
"Wie is doar....?" klonk het eensklaps van het leger: "is de beul doar.... of....?" en Paul, door die stem gewekt, trad met meer vastheid dan men zou verwacht hebben, op den ongelukkige toe, en sprak: "Voader! ik bin 't.....!" De man op het leger wendde zijn bleek gelaat naar den spreker, en toen.... toen rilde hij en wierp zich om op de andere zijde.
Mee met de strooming door de Uilenburgersteeg kwam hij in de Jodenbreestraat, stoffig en vol, er dwaas over tobbend òf Druif nog onderrabbijn was, òf hij zich vergist had, òf een onderrabbijn zou durven sjaggeren. Maar iemand lei de hand op zijn schouder. "Bin je al
"Ich bin sechs Wochen hier, und immer Regen! Regen!" Een vrouw met rozen komt binnen: "Rosen gefällig meine Herrschaften." De stumperd druipt en maakt de ruggen der gasten aan tafel nat. De kellner zet haar de deur uit. De tafel duurt veel langer dan gewoonlijk, want niemand heeft haast; clubjes heeren zitten na het dessert bij elkaar, rook sigaren en drinken champagne.
"Ik springlêvend zoo a'j zien kunt!" is het antwoord: "'En mins roept krek zoolang Poasch tot ie kumt, en doar bin 'k nou in Den Hoag, en wil dan alêvel de schoai bij ou is weerum komme hoalen.... En wel de complimenten van de vrouw! Jong, wa'n ding van 'en stad is dien Hoag!"
„En nou verder. Hoe heet jij?” „Ikke? Grietje Bruin!” De politieman noteert dien naam, en als de werkster dat ziet, vraagt zij angstig: „Ik kan d’r toch geen kwaad bij?” „Neen! ga gerust je gang; ik schrijf alleen je naam op voor ’t proces-verbaal.” „’k Weet van die dinge niet af, want ’k bin ’n fatsoenlijke vrouw, ziet uwee, en ik zal met ’n woord van waarachtigheid getuige wat ’k gezien heb.”
Woord Van De Dag