United States or Pitcairn Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wat verbeeldt ze d’r eigen wel?” Hetmensch”, dat Jaantjes ontevredenheid opwekte, was juist weer in de slaapkamer met Mevrouw aan ’t onderhandelen en verzekerde op stelligen toon: „dat ’t vandaag posetief nog gebeuren zou en dat meneer den meester maar vast moest gaan waarschuwen.”

Schamper lachend, antwoordt Walten: „O! volkomen”. „Komân, dat’s joet; dan kennen wir als vrinden sjeiën. Jij bint allezeit ’n fatsoenlicher kerl geweest oend....” „Dáárom moet ik met m’n zieke kind op straat? ’t Is mooi, baas Träger.” „Kan d’r nichts an thoen! Dabei kommt noch das de hokkepaas, die ’n puik joeie betaler ischt oend die andere nachbaren d’r over klagen das jijlui zoo spektakelt.”

Verder!” „Toen mocht ik zoo roepen: meheer Walten, ’t is twalef uur. Maar zij werd er wakker van, en hij niet; zij was weêr zoo wat bij d’r posetieve,

En nou verder. Hoe heet jij?” „Ikke? Grietje Bruin!” De politieman noteert dien naam, en als de werkster dat ziet, vraagt zij angstig: „Ik kan d’r toch geen kwaad bij?” „Neen! ga gerust je gang; ik schrijf alleen je naam op voor ’t proces-verbaal.” „’k Weet van die dinge niet af, want ’k bin ’n fatsoenlijke vrouw, ziet uwee, en ik zal met ’n woord van waarachtigheid getuige wat ’k gezien heb.”

’n Dooie, meheer de agent!” zegt juffrouw Daters, en haastig voegt zij er bij: „Zóó morsdood naast ’t bed gevonde bij dat gekke mensch; we binne d’r niet ân geweest; hij leit nog net persies as ie lei.” „Hoe lang ben jelui hier al?” „’n Groot kertier, meheer!” „En heb jelui dien man zóó laten liggen?” „We hebben d’r geen hand an gehad!” „Dat’s dom genoeg. Misschien is hij niet eens dood!” „Niet?

O! Gossie! wat ziet ze ’r raar uit, en hij maakt grimassies voor d’r. Hij buigt. ! ! ! !” „Stil! lach niet zoo hard, anders hoort ie ’t!” „Dat’s allemachtig kemiek: hij zoent ’r hand.