Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
«'t Blijft schrikkelijk droog, menheer," zei hij even opziend van den grond; «de regen verdraait het te kommen; geen een krop zal goed zetten, ik kan nog niks opbinden, niks." Hij schoof voort en betastte, zoekend naar rijpe kroppen, de planten een voor een, al zuchtend en klagend.
Stuk? Gebroken? Aan my? Ja, stumpert, zeg 't maar! Wouter betastte zich. Toen z'n hand de plek bereikte, waar die boomwortel z'n plooien en knoesten had ingestempeld, nam z'n gelaat 'n vragende uitdrukking aan. Geheel overtuigd dat men hem niet buiten z'n weten had geradbraakt, was-i niet! Gebroken? Stuk? Ik? Wie anders? En... wie zou dat gedaan hebben? Wie? Wèl ... jyzelf, stumpert! Ik?
"Gij bezit eenen wortel van de Striata Formosissima!" riep M. Fruyts in verrukking uit. "Bedriegt gij mij niet? Neen, neen, het is waarheid! Laat zien dien wortel!" Hij nam het paksken uit de handen van den jongeling, rukte het papier en het mos er af en betastte den wortel aan alle zijden met eenen zoo zoeten glimlach, dat het genoeg te zien was, wat vermaak hij in deze betasting vond.
De zesde, die nog niets gezegd had, onderzocht het hek, evenals Eponine een uur vroeger had gedaan, betastte de eene tralie na de andere en beproefde ze voorzichtig. Eindelijk kwam hij aan de tralie, welke Marius losgewrongen had. Toen hij deze tralie greep, kwam eensklaps een hand uit de schaduw en viel op zijn arm.
De moeders deden hem ten slotte door meppen met de muiltjes en knepen, zijn helsche muziek staken. "Au! au!" riep hij, terwijl hij zijn armen betastte. "Och, och, wat 'n afstand is er toch tusschen de Filippijnen en de oevers van den Rijn! Daar krijgen ze een lieve vrouw en landerijen, en hier moeten ze gekastijd worden voor hun blazen!" En allen lachten reeds. Zelfs Victoria.
Twee witte schoentjes slingerden over den grond. En Marie weende zachtjes, nu zij op Lili's bed zat en het moirè betastte en ruischen deed. Eenzaam bleef zij over: het werd haar, of Lili gestorven was, of zij reeds begraven was geworden. Het moiré scheen haar kil als een lijkwade toe. Maar de deur ging open; Dien kwam binnen. Kom, beste meid, je moet er niet om huilen, hoor!
Overal hong de reuk van 't wakker-wordend hout als een zware balsem, en overal klonk het geklop der bijlen en kapmessen. Een verre smidshamer verhoogde de heerlijke stemming. Pallieter kwam in een boschken, de blaren lagen er rot bijeengekoekt, en een groote vogel vloog krassend voor hem op. Hij rook het leven aan 't gisten onder den grond en in de boomen. Hij betastte de boomen om het te voelen.
En er was een nog grooter kwaad n.l. dat niet alleen het spreken en omgaan met de zieken aan gezonden de ziekte bracht of de oorzaak van het gewone sterfgeval werd, maar ook het aanraken van de lakens of welk ander voorwerp ook, dat door deze zieken beroerd werd of gebruikt, scheen die ziekte op hem, die ze betastte, over te brengen.
Ibarra lei zijn beide vuisten op zijn schouders en keek hem een lange poos aan, met een uitdrukking die vreeselijk was. "Je bent een ellendeling, niets meer!" zeide hij, en, als een gek over beenderen, graven en kruisen heenloopend, ging hij haastig naar buiten. De doodgraver betastte zich zijn arm en mompelde: "Je hebt toch maar wat te stellen met die dooien!
Hij stak zijne grove vuile hand uit en trok het meisje naar zich toe; streek die hand over haren hals en borst, betastte hare armen, bekeek hare tanden en stiet haar toen weder naar hare moeder, wier geduldig gezicht echter toonde, wat zij bij elke beweging van den afschuwelijken vreemdeling uitstond. Het meisje was verschrikt en begon te schreien.
Woord Van De Dag