Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
"Wat aardig!" en Demi's bruine oogen werden grooter en helderder bij die nieuwe gedachte: "Word ik opgewonden, net als je horloge." "Ja, maar ik kan je niet wijzen hoe; want dat is gebeurd, zonder dat iemand het kon zien." Demi betastte zijn rug, alsof hij verwachtte, dat die op een horlogekast zou gelijken, en zei toen ernstig: "Ik denk dat God het doet, als ik slaap."
Zij zal het wel begrijpen." Na die woorden gesproken te hebben, vervolgde Komagawa met zijn metgezel zijn reis. Toen Asagao den waaier had ontvangen, betastte zij dien heftig met haar kleine, witte vingers. "Wie heeft mij dien waaier en dat geld gegeven?" vroeg zij. "Ach, vertel mij, hoe de waaier er uit ziet. Is er ook een teekening van een winde op?"
Ze betastte de heele plek, keek toen met starre oogen van haat naar de schoondochter, die het fleschje nog in de hand hield. Vijf minuten later zaten ze allen weer aan tafel bij de runderlapjes en spersieboontjes. PROLETARI
Op de achterpooten staande omvatte hij den hals van den Hond met zijne lenige voorpooten, en vleide zijn kop zeer teeder tegen dien van zijn vriend; daarna betastte hij dezen nieuwsgierig aan alle zijden. Het scheen, dat hij dagelijks nieuwe schoonheden aan hem ontdekte en bewonderde.
Hij was dood en zij was verlost; zij strekte bevend hare hand uit en betastte hem... maar hij bewoog en knorde in zijn slaap; en zij gruwde en huiverde, omdat haar hoop slechts een bedriegelijke schijn was en zij hem nog steeds levend voelde. Haar derde kind kwam ter wereld: een jongetje, ellendig klein schepseltje met stokkerige, schrale beentjes en een misvormd hoofd.
Het vurig gestoei bij 't raam werd door 'n schaduw onderschept. Een hand betastte de klink, 'n doffe smak kreunde. Bedwelmd door den rook moest-ie gevallen zijn. Krankzinnig, niet wetend wat-ie deed, gejaagd als 'n dier, sloeg Eleazar de ruitjes en de vermolmde raamlatjes stuk.
Zij betastte dit alles en kon niets zeggen; tranen verstikten haar stem. "Waarom schreit u, mama?" vroeg hij plotseling geheel wakker. "Mama, waarom schreit u?" riep hij op klagenden toon "Ik? Ik zal niet meer schreien.... Ik schrei van vreugde. Ik heb je in zoo lang niet gezien. Ik zal het niet meer doen!" zei ze, terwijl zij de tranen inslikte en zich afwendde. "Zoo!
Met zaakkundige hand bevoelde en betastte de medicus ’t been, ’t heupgewricht en den rug van den lijder en zei toen, langzaam en met klem: „Overste, u kan geheel genezen, maar alleen op twee voorwaarden.” „Zoo! En die zijn, Dokter?” Totale onderwerping aan het diëet, dat ik u voorschrijven zal.” Moed om een pijnlijke behandeling te ondergaan. U heeft toch moed?”
Daarna betastte hij 't horlogezakje van den officier, voelde een horloge en nam het. Voorts onderzocht hij het vest, vond er een beurs en stak ze in zijn zak. Toen hij zoo ver was gekomen met de hulp, welke hij den stervende bracht, opende de officier de oogen. "Ik dank u," zeide hij flauw.
Ze moesten alles dadelijk bezien en bewonderen, en hunne dankbaarheid in breede geuten uitwerpen. En Ursule zei: Dat moest ge nu toch niet gedaan hebben.... Ze betastte haar kistje en beloerde de zilveren dooze van Rik.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek