United States or British Indian Ocean Territory ? Vote for the TOP Country of the Week !
Mijne belofte heb ik gansch vervuld; geef mij nu het geld, om mijne vrienden en de wapenknechten te betalen ." Bertulf ontgespte de lederen tassche, die hem aan den gordel hing en reikte ze aan Walter. "Zij weegt inderdaad zwaar", mompelde deze verheugd. "Hoeveel bevat ze?" "Vijfhonderd marken." "In goud." "In goud en in kostbare juweelen." "De rekening is zeker juist."
Toen hij hun het ontwerp had medegedeeld, vroeg hij hun gevoelen er over. Allen, behalve Burchard Knap, toonden zich zeer verheugd en juichten mher Walters voorstel toe. Zij eerbiedigden en beminden den ouden Bertulf zeer. Het was toch hier zijne plaats niet. Van welk nut kon het hun zijn dat de proost met hen in gevaar des levens bleef verkeeren?
"De dag loopt ten einde, mijne kinderen", zeide de oude Bertulf. "Ik zal den kastelein Hacket verzoeken mijnen neef aan de Smedepoort gedurende een paar uren te doen vervangen; en ik noodig u allen om met mij en de heeren gezanten des graven het avondmaal in de proostdij te komen nemen.
"Bij uwe liefde tot mij en tot Kerlingaland", zeide de oude Bertulf, hem de hand grijpende, "ik bezweer u, Robrecht, toon niet zoo openlijk uwen afkeer voor Burchard; het zou hem diep kwetsen ... en wie weet? Ach, indien gij elkander op zulk oogenblik naar het leven moest staan, waar bleef onze verdediging?"
"Aan een erger gevaar zijn wij ontsnapt, broeder", antwoordde Hacket. "Inderdaad, gij ziet er gansch ontsteld uit. Welk gevaar?" "Gij weet, Bertulf, dat onze neef Robrecht het ontwerp heeft opgevat om eenen nachtelijken uitval te wagen, in de hoop dat hij zijne zuster en jonkvrouw Dakerlia uit des vijands macht zou kunnen verlossen."
De oude Bertulf, die de ridders als vijanden der Erembalds mistrouwde en de mogelijkheid der veroordeeling zijns neefs in zijn gemoed erkende, nam den tijd waar om Burchard tot het aanvaarden van het vonnis te bereiden, hoe het ook mocht zijn. Hij deed hem begrijpen dat alle opstand, alle oneerbiedig geschreeuw den graaf slechts kon verbitteren en hunne zaak bederven.
"Mher Rijkaard was niet tegenwoordig", antwoordde Robrecht. "Men had het zoo geschikt dat ik mij alleen met jonkver Placida bevond. Zij brak onze huwelijksbelofte, mij beschuldigende haar niet te beminnen en mijn hart eene andere vrouw te hebben geschonken." "Valsche uitvindingen onzer vijanden!" morde de oude Bertulf. "Hoe komt het dat gij dien laster niet oogenblikkelijk hebt vernietigd?"
Zij bogen zich dieper achter de kanteelen en keken bespiedend door de schietgaten, terwijl de bende meer en meer naderde. Eensklaps zagen zij iemand eene ontstoken lantaarn over- en wederzwaaien. Het zwakke licht werd onmiddellijk uitgedoofd. Op dit sein omhelsde Bertulf in stilte zijnen broeder en zijnen neef.
"Geene laffe woorden!" riep Burchard zeer trotsch. "Willem Van Loo is graaf van Vlaanderen. Aan hem alleen heb ik rekening mijner daden te geven en, keurt hij goed wat ik doe, wie zou mij durven laken?" "De dooden zijn noch door klachten noch door gebeden op te wekken", zuchtte de oude Bertulf, "maar uit liefde tot uwen grijzen oom, spaar het leven dezer arme lieden!"
Het is eerst morgen dat Willem Van Loo aan het hoofd eener heirkracht zal staan. Wie weet of hij overmorgen niet reeds met gansch zijn leger voor Brugge zal verschijnen?" "Ja, ja, maar waarom geen antwoord op onze brieven?" "Misschien zijn de wegen niet vrij. Kom, kom, Bertulf, geenen moed verloren: de zaken staan allerbest.
Woord Van De Dag