Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Bart trok den broek en kousen van de lijn aan en kroop weer bij grootmoe onder de deken. Nu waren ze een poos stil. "Ik heb honger," zei Bart. "Jongen," grootmoe aaide hem liefkoozend over het hoofd. Als hij nu toch eens weggegaan was met Krijn en Jaap. Dan zouden grootmoeder en Elsje zeker verdronken zijn. Hij rilde er van. "Komt vader nog niet," vroeg Elsje. "Ja, vader komt straks.
Je hebt nog na de Paasch ook vacantie. Grootmoe kan toch niet alleen blijven, wel?" "Och het is ook altijd," begon Bart, maar voordat hij had uitgesproken zag hij grootmoeders gezicht en hoorde haar mompelen, "'t is jammer, voor je, maar, zie je," en hij sloeg de oogen neer voor vaders blik, keek op zijn bord en zweeg. "Het wordt nog slechter weer," zei vader.
Doortje zocht zooveel zij kon den ouden man het gemis van zijn lieveling te vergoeden en, ofschoon ze niet sentimenteel was, zoo dacht ze toch dikwijls aan Frerik die 'r gevroagd had. En Bart Bart at en dronk, en was nog al gewillig, en werkte, althans de drie eerste weken, dat het een lust was. Helaas! er kwam verandering.
Sta dan maar gauw op, dan kan je me helpen. Vader moet zoo weg." "Morgen, Moe," zei Bart en sprong het bed uit. Als vader weg is dacht hij ga ik naar Krijn toe. Om half acht ging vader de deur uit. Eerst had hij grootmoe uit de bedstee getild en weer op haar stoel gezet; dat vond hij voor moeder te zwaar.
Hij had andere menschen van een schip gered en toen een stuk wrakhout tegen zijn hoofd gekregen. Toen was grootmoeder erg ziek geworden en toen kon ze niet meer loopen. Moeder en vader zeien altijd, we moeten maar heel lief voor grootmoeder zijn. Daar stonden Krijn en Jaap. Ze wenkten hem. "Moet u niet lezen, grootmoe," vroeg Bart.
Of het schaamte was van niet op den gewonen tijd met het geld voor den heer te verschijnen, of dat hij na Freriks vertrek wat lusteloos was geworden, of wel, dat hij zich zelven voor dat bezoek wat strompelig vond, althans hij zag er tegen op om, als naar gewoonte, in persoon de pacht te betalen, en riep dus op zekeren middag: "Bart, kom 's hier!"
Daarna moesten ze wat slapen, "dat was goed voor de schrik en alles," zei moeder, die eerst met Elsje bij de Burgemeestersche was binnen geweest en nu kwam kijken bij grootje en Bart. Ze stopte haar jongen er eens goed onder en zoende hem hartelijk. "Mijn beste jongen," zei ze.
Hoe is het met ons huis?" vroeg Bart. "O, het water daalt al, maar we zullen er vooreerst niet in kunnen. Wij zijn zoolang bij Jansen in en morgen komen Grootje en jij er ook en met Paschen gaan we met ons allen naar tante Mijntje, waar grootje zal blijven, totdat ons huis weer in orde is." "Het is jammer van alles. Zou het allemaal bedorven zijn?" vroeg Bart.
Krijn en Jaap zeggen het ook," was het eerste, wat Bart zei, toen hij binnen kwam. "Zoo komaan, gelukkig maar," antwoordde vader, terwijl hij zijn handen wreef, en hij gaf Bart een klap op den schouder, "Au!" riep Bart. "U slaat zoo hard, met die groote handen." "Groote handen," zei vader lachend, "kijk Els! heeft vader groote handen! Geef me de vijf, meid, neen de tien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek