Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
En zij begon scherp uit te varen tegen Smul en tegen 't Geluw Meuleken, zelfs tegen Vaprijsken en tegen alles wat, vooral sinds Alfons' dood, op 't hoevetje gebeurde. "'t Es 'n schande! herhaalde zij voortdurend, "'t schijnt dat 't al aan d'euren van de páster es gekomen, en as er den b'ron of mevreiwe van heuren, zilt-e moete verhuizen!"
Het kasteel van "meneer de groave" was grooter en grootscher dan het kasteel van "meneer den b'ron". Het had ouderwetsche koepels en torens met kanteelen en spiegelde zijn statige schoonheid in een der breede bochten van het stille water.
Fonske, steeds roerloos naast zijn schilderijen onder 't trosje populieren, hoorde de aan wal getrokken ketting rinkelen, zag de deftige partij uitstappen. Maar een der koewachtertjes, die zich even naar den overkant der weilanden had omgekeerd, kromp plotseling als van benauwing in elkaar en schreeuwde in ondertoon naar Fonske toe: Fons, den b'ron komt ginter euk, mee menier Gaëtan.
Eindelijk echter liep het meisje, door Frerik gevolgd, ter deure uit, om den b'ron en den jonker duuzend, duuzend moalen te bedanken; maar, toen ze buiten kwamen, waren de heeren reeds lang uit het gezicht, en keerden de jongelieden dus naar binnen terug, waar ze elkander in de armen vielen, en kusten dat het een lust was.
Maar het minder grandioos kasteel van "meneer den b'ron" was toch pittoresker gelegen: het heuveltje waarop het stond was ietwat hooger dan de andere heuvel; het zicht van daar uit ontvouwde zich ruimer en mooier over de gansche streek; en vrij dicht bij, als 't ware er bij behoorend, stond een oude, oude, houten molen: een molen uit de middeleeuwen, gansch grijs en gansch verweerd, en die bij gunstig weer nog werkte, als een aartsvader die zijn knokkelige ledematen in beweging houdt om frisch te blijven.
Zie's, hier zin drie briefkes van vief-en-twintig, twee van tien gulden, en nog vief enkele guldes. Zie, 'k zal 't bij mekoar in 't zekske doen, en loop dan as 'en jong noar de b'ron, dan krie' j' nog 'en fooitje ook."
Het kasteel van "meneer den b'ron" stond boven op een mooi-begroeiden heuvel, vlak tegenover het kasteel van "meneer de groave" dat zich insgelijks verhief boven op een mooi-begroeiden heuvel. Daaronder en daartusschen lag het dal, met het dorpje en de zacht door groene weilanden heen kronkelende rivier.
Fonske, trotsch dat ze zijn streek zoo mooi vonden, wees hun de twee kasteelen: 't kasteel van "menier den b'ron," 't kasteel van "menier de groave". Zeu 't es doar da ze weunt? glimlachte Florimond naar de koepels en de torens wijzend. Fonske kreeg een kleur. Joa 't, knikte hij met inspanning.
"In de astransie...." herhaalde Wessels: "Joa b'ron, 'k zal oe zeggen, 'k zou wel ..." "Nu, nu," viel de steeds haastige baron weder in: "da's ook jou zaak. Zie zoo, 't is uit de wereld, nietwaar? Vaarwel oudje, ik heb nog wat te doen." "'k Blief de b'ron.... meer as duuzendmoal verplicht. 'k Zal wel....." "Best, best!" zei Van Sommer: "Pas maar op in 't vervolg. Dag Wessels."
"Ha ha ha, menier den b'ron, gij gij gij zij nog weird da ge leeft!" brabbelde plotseling de Krommen Bulcke, onmachtig zijn overweldigende ontroering langer te bedwingen. Wild moesten zij eensklaps allen schateren om de gekke woorden en gebaren van den Krommen Bulcke. Hun eerste schroomvalligheid was voorbij en de gezichten glommen van vreugd, op de rijke bezoekers bevestigd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek