Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"Kijk eens! die daar in zijn onderbroek! Is dat een vrouw?" vroeg een van hen, terwijl hij naar Wesslowsky wees, die zich in Anna's dameszadel zette. "Neen, oude. Zie maar eens, hoe flink hij daar heen rijdt!" "Nu, jongens, van slapen zal wel niet meer komen?" "Zouden we dan nu nog kunnen slapen?" zei de oude, terwijl hij naar de zon keek. "Het middaguur is reeds lang voorbij. Neemt de bijlen!
U zelf komt nergens; sedert Anna's ziekte heb ik u niet meer gezien. Ik heb gehoord.... Ja, u is een zeldzaam man!" Zij sprak met beteekenisvolle vriendelijkheid, alsof zij hem wegens zijn verhouding tot zijn vrouw een orde der edelmoedigheid wilde schenken. Karenin boog zich koel en, terwijl hij zijn vrouw de hand kuste, vroeg hij, hoe het haar ging.
Nog nooit had Lewin bij een door hem geuite geestige opmerking zooveel genoegen gesmaakt, als bij deze. Want Anna's gezicht was plotseling verhelderd en zij waardeerde deze gedachten ten volle. Zij lachte. "Ik lach," zeide zij, "als iemand, die plotseling een treffend gelijkend portret ziet.
Hoe denkt Blankaart erover? Zij zal 't haar moeder vertellen: misschien wil die Saar wel hebben. Deze brief blijft wat lang uit. DERTIENDE BRIEF. Sara beklaagt er zich over en wordt boos om Anna's koelheid. Haat me desnoods, zegt ze, maar veracht me niet. Eindelijk komt Anna's brief en Sara schrijft haar. Dierbare Willis! Zoo ontfang ik den uwen. Kunt gy my nog liefhebben?
"Breng toch dadelijk ijs," hoorde hij in de slaapkamer den dokter op bevelenden toon zeggen. Aan Anna's schrijftafel zat Wronsky op een lagen stoel; hij had het gelaat met de handen bedekt en weende. Toen hij de stem van den dokter hoorde, sprong hij op, nam de handen van voor het diep verslagen gelaat en zag Alexei Alexandrowitsch voor zich.
En van pijn krimpend woelde zij door het bed. De dokters hadden Anna's ziekte voor een kraamvrouwenkoorts verklaard, die in honderd gevallen negen en negentig maal met den dood eindigde. Den geheelen dag lag zij in koorts, delirium of bewusteloosheid. Tegen middernacht lag de zieke bewusteloos en bijna zonder dat men kon bespeuren, dat het hart nog sloeg. Men verwachtte elk oogenblik haar einde.
"Wa ès da?" vroeg Vaprijsken verwonderd omkijkend. Hevig was Rozeke opgeschrikt. 't Geluid kwam van achter de kamerdeur en zij begreep er plotseling de oorzaak van: mejonkvrouw Anna's hond, die zeker Dons' hondje geroken had en er naar piepte. "Och God! och God! die zullen het uitbrengen!" dacht zij bevend. En haastig liep ze naar de deur.
Derhalve, een duel is onmogelijk en niemand zal het van mij verlangen. Een proces tot scheiding zou een schandaal verwekken, dat mijn vijanden zouden bezigen om mij voor de wereld te belasteren en te vernederen...." "Bovendien was het duidelijk, dat, als door een scheiding Anna's betrekking tot haar man werd verbroken, zij zich dan dadelijk met haar minnaar zou vereenigen.
Anna's betrekking op dezen kring werd onderhouden door vorstin Betsy Twerskaja, de vrouw van een harer neven, die een jaarlijksch inkomen van 12000 roebels had en die Anna van haar eerste optreden af zeer genegen was geworden, die haar zocht te bekeeren en geheel in haar sfeer te trekken, terwijl zij Lydia Iwanowna's salon bespotte.
't Was of geen mensch erin bewoog of leefde en een bijna angstige beklemdheid maakte zich langzaam van Rozeke meester. Is dát het vroolijk leven van de rijke menschen die op kasteelen wonen? dacht zij; en zij vond dat die zware stilte, die benauwende plechtigheid die zij overal om zich heen voelde, niets paste bij mejonkvrouw Anna's lief en vriendelijk en opgewekt karakter.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek