Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Wel een zaak van gewicht moet zijn gedachten bezig houden om hem zoo zijn eigen belangen en die der kerk te doen vergeten! Inderdaad loopt hij haastig de trap op, en klopt ongeduldig op de deur van den alférez, die met boos gezicht verschijnt, gevolgd door zijn wederhelft, die zuurzoet glimlacht. "O, meneer de pastoor! Ik wou juist naar u toe: uw bok..." "Ik heb iets van hoog belang..."
Om twaalf uur wist de "alférez" of onderluitenant eindelijk van 't geval, en 't eerste wat hij deed, was zijn ongeloof te kennen geven terzake van 's pastoors beschuldiging. "Jasses, al weer wat van dien beroerden steek!" zeide hij, gelastte dat men de vrouw zou loslaten en dat niemand zich verder met haar zou bemoeien.
De monniken, de beambten en de alférez gingen allen een voor een, den kuil in. Capitán Tiago werd niet vergeten. Bleef nog Ibarra, en reeds zou 't bevel aan den gelen man gegeven worden om den hangenden steen te laten zakken, toen de pastoor aan den jongeman dacht, en op schertsenden toon, met gedwongen gemeenzaamheid, zeide: "Zult u ook niet een schepje leggen, meneer Ibarra?"
Ibarra was in gesprek met eerstgenoemde, met wien hij zeer bevriend was, sinds dat hij hem een paar fijne complimenten had gemaakt over zijn decoraties en zijn riddersjerpen. Dit was nu eenmaal 't zwakke punt bij Zijne Exellentie. Capitán Tiago, de alférez en nog eenige andere notabelen liepen omstuwd door den stoet jonge meisjes, die allen hun mooie zijden zonneschermen droegen.
En de stem latende zakken en erg geheimzinnig doende, liet hij volgen: "Ik heb een groote samenzwering ontdekt!" De alférez sprong op, en keek ontsteld naar den pastoor. "Een verschrikkelijke en goed op touw gezette samenzwering, die vanavond moet uitbarsten." "Vanavond!" riep de alférez en vloog op den pastoor af.
"De alférez heeft voor iederen avond vijftig pesos!" mompelt een klein dik kereltje in 't oor der pas aangekomenen. "Capitán Tiago komt straks en zal bank houden. Capitán Joaquin brengt achttien duizend pesos. Er zal ook 'liam-po' gespeeld worden: de Chinees Carlos houdt het spel met een kapitaal van tien duizend. Van Tanaun, van Lipa en van Batangas, als ook van Santa Cruz komen groote inzetten.
Ze telde, ademloos naar 't scheen, de doffe slagen en 't hartverscheurend gekreun en gebrul. 't Was Tarsilo's zuster. In de zaal werd intusschen het tooneel voortgezet: de ongelukkige, op van de pijn, zweeg en wachtte tot zijn beulen vermoeid zouden zijn. Eindelijk liet de soldaat hijgend zijn arm zakken, en de alférez, bleek van toorn en verbazing, gaf een teeken dat hij losgemaakt moest worden.
Er was een oogenblik stilte. "Je zult ons zeggen wie je andere medeplichtigen zijn," riep de alférez, en zwaaide met een rotan. Een verachtelijk lachje speelde om de lippen van den beklaagde. De alférez overlegde eenige oogenblikken, zacht sprekend, met den pastoor. En zich daarna tot de soldaten wendend, gelastte hij: "Breng den man waar de lijken zijn!"
God zal je voor dat goede werk beloonen...misschien komen jullie nog eenmaal in 't zelfde geval als ik!" De alférez kwam terug, en had, met het uurwerk in de hand, het toezicht op de nederlating. "Langzaam, langzaam!" schreeuwde Doña Consolación, de ongelukkige met den blik volgend. "Voorzichtig!" De zwengel daalde langzaam.
Allengs trad weer een vreeselijke stilte in... Men hoorde de stem van den alférez, die hard loopende schreeuwde: "Meneer de pastoor! Padre Salvi! Komt u?" "Miserere! De alférez wil bediend worden!" riep tante Isabel. "Is de alférez gewond?" vroeg eindelijk Linares. En nu pas bemerkte hij dat hij nog niet ingeslikt had wat in zijn mond was. "Meneer de pastoor, komt u hier!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek