Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
De alcalde begreep de terechtwijzing, en boog, om zijn ontroering te verbergen. "Laat u 't zelfde aan den alférez zeggen die hier de sectie kommandeert. En gaat u 's na, of het waar is, dat deze meneer op zijn eigen houtje handelt, buiten zijn reglementen om. Ik heb daarover meer dan één klacht gehad." Capitán Tiago verscheen, strak en glimmend van de stijfsel.
"Haal de twee die in 't blok zitten!" beval de alférez met een stem, die hij zoo schrikwekkend mogelijk trachtte te maken, en zich tot den pastoor wendend, voegde hij er op anderen toon aan toe: "Ze zitten met hun beenen twee gaten verder dan gewoonlijk!" Voor hen die niet vertrouwd zijn met deze folteringen zij hier vermeld dat het "blok" een der onschuldigste is.
Doña Consolación beweerde de pastoor eens verkleed te hebben gezien in een inlandsch pina-hemd en een slakot toedoeng van nipah op het hoofd, rondkuierend in de late nachtelijke uren. Fray Salvi wreekte zich heiliglijk: wanneer hij zag, dat de alférez de kerk binnenkwam, liet hij stilletjes de koster al de deuren sluiten.
Ze wilden allen Padre Dámaso hooren preeken, want deze had een grooten naam in de provincie. Zelfs de alférez, hoe hem ook de les gelezen was door Padre Salvi, kwam mee ter kerke, om een bewijs van zijn goeden wil te geven, en zich zoo mogelijk schadeloos te stellen voor de nare oogenblikken, die de pastoor hem bezorgd had.
De roemzuchte alférez vertrok naar Spanje als luitenant met den rang van comandante. Hij liet zijn beminnelijke wederhelft in haar flanellen hemd achter, welks kleur onnaspeurbaar is.
In onze zeden stellen we de zachtheid en teederheid der vrouw op prijs en zouden we vreezen de hand van een jongmeisje te drukken, als die bezoedeld was met bloed, al was dit dan ook mooren- of reuzenbloed. Onder ons voelen we diepe minachting voor een man die zijn hand opheft tegen een vrouw, zij hij vorst, alférez of eenvoudig landman.
Er heerschte een groote verwarring: iedereen sprak, gestikuleerde, liep van den eenen kant naar den andere, daalde af in den kuil of ging eruit, iedereen was verbijsterd en van streek. "Wie is er dood? Of leeft hij nog?" vroeg de alférez. Men herkende in 't lijk den gelen man, die naast de draaispil gestaan had.
Doch zij vervolgde haar weg, en trad op de tafel toe waar de pastoor zat. Deze wendde het hoofd om, herkende haar, en 't mes waarmee hij at, viel hem uit de hand. "Geef die vrouw wat te eten!" beval Ibarra. "De nacht is donker en de kinderen verdwijnen," mompelde de bedelares. Maar bij 't zien van den alférez die haar toesprak, ontstelde de vrouw hevig en liep hard weg.
Toen de menschen een weinig van den schrik bekomen waren en ze zich rekenschap hadden gegeven van 't geen er gebeurd was, barstte de verontwaardiging overal los. Het regende steenen op de twee guardia's, die door de burgerwacht werden weggevoerd. Er was er een die voorstelde de kazerne in brand te steken, en Doña Consolación samen met den alférez levend te braden.
"Een prachtig antwoord, eerwaarde zieleherder!" viel de alférez met vollen mond in. "Een pracht van een antwoord, heilige man!" Ibarra wilde tusschenbeide komen, doch Pater Salvi gaf met zichtbaar zelfbedwang en een verknepen lachje terug: "En weet u, mijnheer de alférez, wat er verteld wordt van 't verdwijnen van de twee jongens? Niet? Vraag 't dan maar 's aan uw soldaten!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek