Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
"Het ding was malsch en niet malsch," antwoordde de aangesprokene: "haar koontjes waren als kussentjes, doch hare nageltjes waren als krabbertjes; tot straf echter is de gouden boot van haar hals, in mijn zak overgegaan." "Geef hier!" hernam de eerste spreker, en vervolgde terwijl hij het halssieraad bij zich stak: "Gij zijt een slimme vogel; een dief die zijn handwerk verstaat."
Zoo stuurman, is dat nu je neef Pieter, van wien je mij gesproken hebt en die mij zelfs door Zijne Hoogheid den Prins zoozeer is aanbevolen?" "Om Uwe Edelheid te dienen, Vice-admiraal," antwoordde de aangesprokene. "En ik hoop, dat Zijne Hoogheid met hare aanbeveling eer moge inleggen." "Dat willen wij verwachten, stuurman. Hoe oud ben je, Pieter?" vervolgde de Vice-admiraal tot den jongeling.
Zich tot hare dienares wendend, sprak de koningin: "Gaat heen en vraag gindschen ridder zijn naam en dien zijner gezellin!" De aangesprokene deed, wat haar bevolen was; zij stuurde haar paard den heuvel af in de richting der voorbijtrekkenden, maar toen zij dezen wilde naderen, reed de dwerg haar tegemoet en vroeg haar, wat zij verlangde.
"Best generaal;" zegt Willem, en slaat even aan, alvorens hij zich naast den huurkoetsier op den bok zet. "Niet zoo hard rijden;" zegt Willem tot den voerman: "De generaal is niet al te wel, en hard rijden op de steenen zou hem kwaad kunnen doen." "Zoo, is dat een generaal?" zegt de aangesprokene: "Ik dacht wel dat het een hooge van 't volk was. Nou hier in Amsterdam malen we daar weinig om."
Verschrikt stoven de twee klokken op zijde, maar de aangesprokene vervolgde: «Vreest niet, vriendinnen, want alhoewel heden groot en machtig, ben ik van nederigen oorsprong. Ik werd niet in het leven geroepen door een machtigen hertog, maar door noeste werkers, ambachtslieden, die mij liefhebben als het licht hunner oogen.
Deze was overtuigd, dat de jager geen verraad beoogde, en ging hem te gemoet. Toen zij dicht genoeg bij elkander waren, zei Old Shatterhand: "Weet gij, dat wij verscheiden van uw hoofdmannen en krijgslieden als gijzelaars bij ons hebben?" "Dat weet ik. Het zijn de beroemdsten van onze mannen," antwoordde de aangesprokene somber.
»Maar ze meende het wel zoo, niet waar Mademoiselle? U hoorde het toch ook.« De aangesprokene achtte het beter hier niet op in te gaan en zette ieder weder aan het werk. »Zeg, Doraatje! weet je dat het kindje kleine meubeltjes krijgt? Apeldoorn geeft ze; kastje, tafeltje, stoeltjes alles wit gelakt en met gebattikte kussentjes, wat zal het lief staan.
Toen de aangesprokene, blijkbaar verrast, een beweging maakte om op te springen, hield Li hem tegen, en zei rustig: "Kom bij ons zitten." De Secretaris stond nu op en voegde zich bij Rob en Li. Toen sprak Li: "Rob ik stel je mijn broer voor. Hij wist niet dat ik nog leefde ik wist niet dat hij tegenwoordig zulk een hooge betrekking bekleedde."
Hoe verbaasd was hij, toen de aangesprokene de edelvrouwe bleek te zijn, die hij hoe lang geleden scheen het hem! kort na zijn vertrek uit de ouderlijke woning in hare tent had gekust. Ook Jeschute want zij was het herkende hem en in een stroom van bitter-droeve woorden deelde zij hem mede, welke noodlottige gevolgen zijne onbezonnenheid voor haar gehad had.
Het is nu geen tijd van slapen," duwde zij den man, hem hevig op den schouder slaande, toe, daar zij bemerkte dat hij hare woorden niet gehoord had: "Wij moeten rechts, verstaat gij?" De aangesprokene, zoo onzacht uit zijne dommeling gewekt, wreef zich geeuwende de oogen en keek in het rond. "'t Is helsch donker," riep hij eindelijk met een forsche stem: "ik zie weg noch steg."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek