Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Μαΐου 2025
Αν λοιπόν καμμία στενοχωρημένη βλέπη ότι κάποιος εντόπιος εστάλη εις αποικίαν και έχη εις τον νουν της εκείνος να γίνη κληρονόμος του πατρός της, αυτός, εάν μεν είναι συγγενής, ας σπεύση προς τον κλήρον συμφώνως με την διάταξιν του νόμου, εάν δε είναι έξω από την γενεάν, και είναι από τους εκτός της συγγενείας πολίτας, ας είναι έγκυρος συμφώνως με την εκλογήν των επιτρόπων και της κόρης του αποθανόντος να την νυμφευθή και επιστρέφων εις την πατρίδα του να λάβη τον κλήρον του αδιαθέτου.
Ύστερα η γρηά, σαν ετράβηξε τη στάμνα μέσα, έκαμε πάλι να σπρώξη την πόρτα, για να με κλείση απ' έξω. Εγώ έπιασα με τα δυο χέρια το φύλλο της πόρτας, κ' είπα· — Τι κάνουν μέσα; Άκουσα σιγανή ψαλμωδία και διάβασμα παπά. — Βαφτίζουν, μου είπεν η καλόγρηα, με τρόπον που έδειχνε πως ήτον στενοχωρημένη που δεν μπορούσε να με απομακρύνη. Επέρασα το κεφάλι στο άνοιγμα της πόρτας. Ξαφνίστηκα.
ΙΟΕΣ. Αυτό λοιπόν, Λυσία, ήτον η αφορμή του θυμού σου; Ο νέος που εκοιμάτο μαζή μου ήτο αυτή, η Πυθιάς. ΠΥΘ. Μην του το λες, Ιόεσσα. ΙΟΕΣ. Γιατί να μην του το πω; Ήτον η Πυθιάς, καλέ μου• την είχα καλέση να κοιμηθούμε μαζή, διότι δεν είχες έρθη και ήμουν στενοχωρημένη. ΛΥΣ. Η Πυθίας είχε τα μαλλιά της κομμένα σύρριζα και εντός έξ ημερών εμεγάλωσαν και έγιναν πάλι τόσα;
ΜΕΛ. Τώρα μ' αφήκε εντελώς, Βακχί, και είνε πέντε μέρες σήμερα που δεν τον είδα καθόλου, αλλά μένει στου φίλου του του Παμμένου και διασκεδάζουν με την Σιμμίχην. ΒΑΚΧ. Έχεις δίκιο, καϋμένη Μέλισσα, να είσαι στενοχωρημένη. Μα δεν μου λες, πώς εμαλώσετε; υποθέτω ότι θα υπάρχη καμμία σπουδαία αφορμή.
Με αυτάς τας σκέψεις έφθασεν εις το σπίτι και ήτον έτοιμος να επαναλάβη προς τον πατέρα του τους λόγους του Αστρονόμου διά να γελάση, ότε ήλθεν απ' έξω η μητέρα του και εφάνη ανήσυχος και στενοχωρημένη. — Είντά 'χεις; την ηρώτησεν ο Σαϊτονικολής. — Δεν ακούς, είπεν η Ρηγινιώ, ο νεραϊδής ο Τερερές φοβερίζει και λέει πως ανέν πάρη, λέει, ο Μανώλης το Πηγιό ... — Είντα θα κάμη; Η Ρηγινιώ εδίσταζε.
Δεν βλέπει τον εκτεταμένον κόσμον ο οποίος κείται προ αυτής, ουδέ τους πολλούς οι οποίοι ηδύναντο να της αναπληρώσουν την απώλειαν, αισθάνεται τον εαυτόν της ολομόναχον, αισθάνεται πως ο κόσμος την εγκατέλειψεν· εγκαταλελειμμένη υπό του κόσμου, και τυφλή, στενοχωρημένη υπό της φοβεράς ανάγκης της καρδιάς της, κατακρημνίζεται, ώστε μέσα στο θάνατο, που τα πάντα περιλαμβάνει, να καταπνίξη όλα τα βάσανά της. — Αυτή, Αλβέρτε, είναι η ιστορία τόσων πολλών ανθρώπων!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν