United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και το ζώον λοιπόν, το οποίον μέλ- λει να είναι τοιούτον, πρέπει να υποθέσωμεν ότι έχει μέτρον και αναλογίαν. Αλλά εκ των συμμετριών αντιλαμβανόμενοι τας Δ. | σμικράς τας μετρούμεν, τας δε σπουδαιοτάτας και τας μεγί- στας τας αμελούμεν εντελώς.
Κι' είπε τόσα η πονηριά της, Που κοντεύει στα νερά της Την κοπή των Αλουπών Να τραβίση και, να σύρη, 280 Πάσα μια απ' αυταίς να γύρη, Στο δικό της το σκοπόν· Μόνε μια απ' όσαις τότες Ήταν δεύτεραις και πρώταις, Αλουπού καθολική, 285 Ε της λέι, αγαπημένη, Πώχεις την νορά κομμένη, Κι' είσαι τόσο γνωμική, Αν αυτή η συμβουλή σου, Που με τόσην όρεξί σου 290 Να δεχτούμε επιθυμάς,
Κι' εκεί σαν ήρθαν πούφαγε τη σαϊτιά ο Μενέλας, 210 κι' όλοι είτανε τριγύρω του οι πρώτοι μαζεμένοι, τότε ο ισόθεος γιατρός προβάλλει ανάμεσό τους. Κι' εφτύς τραβούσε απ' το λαμπρό ζουνάρι τη σαΐτα· και τράβα τράβα πίσω, σπάν τα κοφτερά τ' αγκίδια. Και τούλυσε το πλουμιστό ζουνάρι, κι' από κάτου 215 λει τη ζωσμένη του φασκιά που φτιάσανε οι χαλκιάδες.
Εις εκείνον λοιπόν, ο οποίος δαπανάται εις επιθυμίας ή φιλονικείας και εις ταύτα καταπονείται μεθ' υπερ- βολής, εξ ανάγκης γεννώνται γνώμαι θνηταί, και κατά πάντα τρό- πον, όσον είναι δυνατόν εις ένα να είναι θνητός, ουδέν τούτου λεί- πει απ' αυτόν, διότι μόνον το θνητόν μέρος έχει θρέψη.
Έπειτα χάμου εφτύς πηδάει οχ το πανώριο αμάξι γοργάλαφρος, και στο ζυγό το καμοτσί του γέρνει. 510 Μηδέ έχασε ώρα ο Στένελος, μον τα βραβεία αμέσως αρπάει, και σ' άξιους παραγιούς νια και τριπόδι δίνει μέσα ναν του τα παν, και λει τ' αλόγατα απ' τ' αμάξι.
Και τότε η φιλογέλαστη της απαντά Αφροδίτη «Χάρη σου εσένα ν' αρνηθώ δεν πρέπει ουδέ τεριάζει, γιατί στου πρώτου των θεών την αγκαλιά κοιμάσαι.» Είπε, και λει απ' τα στήθια της το κεντητό ζουνάρι μυριόχρωμο, πούναι όλα της τα μάγια εκεί πλεγμένα. 215 Εκεί είναι ο Πόθος κι' Έρωτας, εκεί είναι η ξελογιάστρα Γλυκομιλιά που και το νου τον πιο γερό τρελαίνει.
Είπε, κι' ο Άρης τ' όμορφο της έδωκε ζεβγάρι. Έτσι στ' αμάξι ανέβηκε με την καρδιά κλαμένη, και δίπλα η ανεμόποδη θεά τα πλούσια γέμια 365 παίρνει στα χέρια, και χτυπάει τα δυο φαριά να τρέξουν. Κι' αφτά πετούσαν πρόθυμα. Έτσι σε λίγο φτάνουν στο χιονοσκέπαστο Έλυμπο, στα θεϊκά λημέρια. Εκεί η θεά τα σταματάει, τα λει και τα ξεζέβει, και την αθάνατη ταγή τούς έβαλε να φάνε.
Λέξη Της Ημέρας