Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 31 Μαΐου 2025
Αλλ' επειδή οι θρήνοι δεν κατέπαυον, πάλιν ο δήμαρχος παρήγγειλε «της παλαβής» να ησυχάση. Απαρηγόρητος, κλαίουσα θλίψις! Κλείσθητι καλλίτερον εις τας βαθυτέρας της καρδίας κρύπτας. Δεν έχεις το δικαίωμα να διακόπτης την χαράν των άλλων! Εβράδυασεν.
Τότε ο βεζύρης εσύναξε πολλούς στρατιώτας, με τους οποίους επερικύκλωσαν όλην την χώραν, και τες στράτες έξω από την χώραν, χαλεύοντας διά να τον εύρουν. Εις τούτο το αναμεταξύ, που ο βεζύρης εχάλευε με μεγάλην επιμέλειαν διά να εύρη τον Αμπτούλ, έφθασε το μεντζίλι εις τον Καλίφην, και του έδωσε την είδησιν διά τον θάνατον του Αμπτούλ, πώς από την χαράν του απέθανεν.
Και ο Πρωταγόρας, αφ' ου ήκουσεν αυτά από εμέ, είπε: Πρωταγόρας Και συ καλά ερωτάς, Σωκράτη, και εγώ αισθάνομαι χαράν ν' αποκρίνωμαι εις εκείνους οι οποίοι καλά μ' ερωτούν.
Διότι ο άνθρωπος όστις αισθάνεται υπερβολικήν χαράν, ή και υπό C. | λύπης ευρίσκεται εις την εναντίαν κατάστασιν, σπεύδων άλλο μεν να συλλάβη ουχί εις κατάλληλον καιρόν, άλλο δε να απο- φύγη, δεν δύναται ούτε να ίδη ούτε να ακούση ορθώς κανέν πρά- γμα, αλλά λυσσά και δεν έχει πλέον την δύναμιν να κάμνη χρή- σιν του λογικού.
Αλλ' ημείς δεν εδίδαμεν προσοχήν παρά μόνον εις την χαράν, διότι επανεβλεπόμεθα και συνεφιλιούμεθα μετά τον μακρόν μας αποχωρισμόν.
Τίποτε δεν υπάρχει, που να μη το χαλούν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Υγείαν, καλό όνομα, χαράν, ανάπαυσιν. Και ως επί το πλείστον από βλακείαν, ανοησία και στενοκεφαλιά, και αν κανείς τους ακούση φέρνοντ' έτσι έχοντας τους καλυτέρους σκοπούς. Πολλές φορές μου έρχεται να τους παρακαλέσω γονατιστός να μη φρενιάζουν τόσον λυσσαλέα μέσα στα ίδια τους τα σπλάγχνα. 17 Φεβρουαρίου.
Ούτω παρήρχοντο αι ημέραι και νύκτες της αθώας αυτής οικογενείας. Ευδαίμονες γυναίκες! Έχε πλούτον, δεν έχεις χαράν, είσαι πένης. Έχε ξηρόν άρτον. Έχεις χαράν; Είσαι πλούσιος. Ευδαίμονες γυναίκες! Την άνοιξιν όμως πράγματι εμόχθουν η καλή μήτηρ και αι τέσσαρες θυγατέρες της.
Επέμενε ν' ακολουθή «τον παπά του» παντού, εις την πόλιν και την εξοχήν, εις χαράν και λύπην, εις ζωντανά και αποθαμένα. Ανέβησαν τον ανήφορον. Ο ήλιος άρχιζε να λυώνη τα χιόνια. Μικρός πολύρροχθος χείμαρρος εσχηματίζετο παντού όπου χαράδρα και μικρά κοιλάς. Μετ' ολίγον έφθασαν εις το καλύβι, όπου μία λεχώνα μήτηρ ποιμενίς έκλαιε το αγοράκι της, το οποίον δεν είχε προφθάσει να θηλάση.
Η πένθιμος εκείνη παρέλασις, καίτοι ικανώς συνήθης εις τας οδούς των Αθηνών, σοι προξενεί πρώτην φοράν εντύπωσιν βαθείαν και συγκινεί της καρδίας σου τους μυχούς. Αλλά και πόσην αισθάνεσαι απόκρυφον χαράν συγκρίνων την τύχην σου προς την του δυστυχούς νεκρού!
Δεν απέρασαν ολίγες ημέρες και από την χαράν του εξανάλαβε την υγείαν του, και έγιναν μεγάλες χαρές εις όλον του το βασίλειον, τόσον διά την υγείαν του, ωσάν και διά την απόλαυσιν των παιδιών του και της γυναικός του. Αυτά τα τέσσαρα υποκείμενα απέρασαν διά πολλούς χρόνους πολλά ευτυχισμένα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν