Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Ιουνίου 2025
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Το βάρος της καρδιάς σου, ΡΩΜΑΙΟΣ Και όμως η αγάπη σου 'ς αυτό παραστρατίζει. Η λύπη πώχω, αρκετά το στήθος μου βαραίνει, και τώρα με την λύπην σου το βάρος του πληθαίνει. Το αίσθημα που μ' έδειξες, την πίκραν πλημμυρίζει που μου γεμίζει την καρδιάν την πολυπικραμένην.
Κυρία μου! ΙΟΥΛΙΕΤΑ Αμέσως! — τότε να μη με ξαναϊδής, και άφες με να κλαίω. Θα σε μηνύσω αύριον. ΡΩΜΑΙΟΣ Να μη σωθή η ψυχή μου εάν ποτέ... ΙΟΥΛΙΕΤΑ Χίλιαις φοραίς, γλυκέ μου, καλήν νύκτα! ΡΩΜΑΙΟΣ Χίλιαις φοραίς νύκτα κακή αφού δεν την φωτίζεις.
Μ' αυτό την αμαρτίαν Των ιδικών μου των χειλιών την σβύνουν τα 'δικά σου. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Μένει 'ς τα χείλη μου λοιπόν το κρίμα που επήραν. ΡΩΜΑΙΟΣ Το κρίμ' από τα χείλη μου; Το μάλλωμα μ' ευφραίνει. Δος μου το 'πίσω το λοιπόν. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Φιλείς 'σαν κομπολόγι . ΠΑΡΑΜΑΝΑ Κυρία, η μητέρα σου να σου 'μιλήση θέλει. ΡΩΜΑΙΟΣ Ποια είναι η μητέρα της; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Καλόν μου παλλικάρι, είν' η κυρία του σπιτιού.
ΡΩΜΑΙΟΣ Παραμάνα, να μου χαιρετήσης την Κυρίαν σου, και να της ειπής ότι διαμαρτύρομαι... ΠΑΡΑΜΑΝΑ Να καλή καρδιά! Και βέβαια θα της το ειπώ. Πανα- γία μου, πώς θα το χαρή! ΡΩΜΑΙΟΣ Και τι θα της ειπής, παραμάνα; δεν με ήκουσες ακόμη. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Θα της ειπώ ότι διαμαρτύρεσαι· και αυτό είναι εκείνο οπού έπρεπε να κάμης.
ΡΩΜΑΙΟΣ 'Σ της Ροζαλίνας; Όχι· εξέχασα και τ' όνομα και τον καϋμόν της, πάτερ. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Έτσι σε θέλω· εύγε σου! ‘Πέ μου λοιπόν, πού ήσουν; ΡΩΜΑΙΟΣ Θα σου ειπώ το κάθε τι, πριν ερωτήσης πάλιν. Την νύκτα εξεφάντωσα μαζή με τους εχθρούς μου, και επληγώθηκα εκεί, χωρίς να το προσμένω, αλλά επλήγωσα κ' εγώ. Κ' οι δύο θεραπείαν, απ' τ' άγιον το χέρι σου, και συνδρομήν ζητούμεν.
ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Μ' επλήγωσε! ς' τ' ανάθεμα τα δύο σπιτικά σας! Από την μέσην μ' έβγαλε μιαν και καλήν! — Κ' εκείνος, απλήγωτος το έστρηψε. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Τι; πληγωμένος είσαι; ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Δεν είναι παρά ξέγδαρμα· ναι, ξέγδαρμα· πλην φθάνει! Πού είν' ο δούλος μου; Μωρέ, τρέχα ιατρόν να φέρης. ΡΩΜΑΙΟΣ Θάρρος, ω φίλε· ελαφρά θα ήναι η πληγή σου.
Τι είχε να κάμη αυτός, είς πολυάσχολος πρακτικός ρωμαίος διοικητής, με τοιαύτας αφηρημένας ιδέας; ποίαν ροπήν είχον αύται επί του ζητήματος της ζωής και του θανάτου; τι φρεναπάτη, τι φαντασία ήτον αυτή; Αλλ' όμως, καίτοι υπεροπτικώς έβαλε το ζήτημα κατά μέρος, συνεκινήθη και αυτός.
Μόνον εδώ είν' ουρανός, που ζη η Ιουλιέτα· κ' εδώ θα ζουν κ' οι ποντικοί, κ' οι γάτοι, και οι σκύλοι, και όλ' αυτά τ' ακάθαρτα τα πράγματα, και όλα θα ημπορούν να την ιδούν· πλην όχι ο Ρωμαίος!
Δεν έχομεν να στείλωμεν τον Έρωτα εμπρός μας, με τόξον εις τα χέρια του, και με δεμένα μάτια, εκεί σαν σκιάχτρον να φανή, τας νέας να τρομάξη. Ας λείψη κι’ όταν έμβωμεν ο πρόλογος ξεστίχου, που ένας τον καλαναρχά, κι’ άλλος σιγά τον λέγει. Πηγαίνομεν, ένα χορόν χοροπηδούμεν, κ’ έξω! Αν τους αρέσωμεν καλά· ει δε κακόν 'δικόν των. ΡΩΜΑΙΟΣ Δος μου δαυλόν, και όρεξιν δεν έχω να πηδήξω.
Τα θαλασσοπούλια της Αθήνας και τω νησιών, οι περίφημοι τοξότες της Κρήτης και της Λακωνίας, τα παλικάρια της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, όλοι τρέξανε στάρματα για τον ευεργέτη τους. Κίνημα μα την αλήθεια Πανελλήνιο είταν εκείνος ο σηκωμός, κι ως τόσο μήτε ψυχή δεν πήγαινε να πολεμήση και για πανελλήνιο σκοπό! Κι ως τόσο ο μεγαλόκαρδος Ρωμαίος δεν τους τιμώρησε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν