Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σκέπτομαι όμως ότι έκαστος όταν ιδή κανέν πράγμα μεγάλον το οποίον έχει μεγάλην δύναμιν και ρωμαλεότητα, αμέσως παθαίνει αυτήν την φαντασίαν, ότι δηλαδή, εάν εγνώριζε ο κάτοχός της να την μεταχειρισθή, ενώ ήτο τοιούτου είδους και τόσον μεγάλη, θα επετύγχανε αξιοθαύμαστα πράγματα και σπουδαία και θα ήτο ευτυχής. Λοιπόν δεν είναι και αυτό ακόμη ορθόν, ή πώς αλλέως εννοείς;

Εν αρχή έπρεπεν ο αυθέντης να του δεικνύη διά της άκρας καλαμίου τίνα τόμον θέλει, κατόπιν όμως συνηθίσας ο πίθηκος να συνδυάζη το άκουσμα του δεινός φωνήματος προς τούτον ή εκείνον, τον μεγάλον ή τον μικρόν, τον δεμένον ή τον άδετον, τον υψηλά ή χαμηλά, τον πράσινον ή τον κόκκινον τόμον, ουδέποτε εκόμιζεν άλλο σύγγραμμα εκτός του ζητηθέντος ή ετοποθέτει αυτό εις άλλην πλην της οικείας θέσιν μετά την χρήσιν.

Εις μίαν γωνίαν ήναπτον πυράν, θέτοντες άνωθεν υψηλής πυροστιάς μεγάλον λέβητα, πλήρη νερού· άλλοι εκαθάριζον οξείας αρπάγας, άλλοι εκομβόδεναν σχοινιά κ' ένας βλοσσυρός και δασύτριχος χωρικός ηκόνιζε θορυβωδώς επί του μασακίου του χονδράν μάχαιραν.

Ερμογένης. Βεβαιότατα. Σωκράτης. Ερμογένης. Ναι αλλά με μεγάλον εξευτελισμόν, καλέ Σωκράτη. Σωκράτης.

Διότι εις πολλά μέρη πρέπει να μεταχειρισθώμεν μεγάλον μύθον, και κατόπιν, καθώς προηγουμένως, να χωρίζωμεν εκάστοτε το μέρος εις μέρη, έως ότου να φθάσωμεν εις την κορυφήν του ζητήματος. Λοιπόν είσαι σύμφωνος; Νέος Σωκράτης. Είμαι εντελώς σύμφωνος. Ξένος. Τόρα όμως πρόσεχε καλά εις το παραμύθι μου, καθώς προσέχουν τα παιδιά. Είμαι βέβαιος ότι δεν θα έχης πολλά έτη που ξεσκόλισες. Νέος Σωκράτης.

Τότε λοιπόν πρέπει να παραδεχθώμεν αυτά τα δύο είδη της καταστάσεως των πραγμάτων και της κρίσεως διά το μεγάλον και το μικρόν, και όχι καθώς είπαμεν προ ολίγου να τα σχετίζωμεν μόνον μεταξύ των, αλλά μάλλον καθώς το είπαμεν τόρα, η μία να γίνεται μεταξύ των και η άλλη ως προς το ορθόν μέτρον. Διά ποίαν δε αιτίαν έχομεν άραγε όρεξιν να το μάθωμεν; Νέος Σωκράτης. Ακούς εκεί; Ξένος.

Όχι βέβαια αιφνιδίως, καθώς φαίνεται, αλλά ολίγον κατ' ολίγον εις πάρα πολύ μεγάλον χρονικόν διάστημα. Αυτό είναι πολύ πρέπον να έγινε ούτω πως. Διότι, διά να αρχίσουν να καταβαίνουν από τα υψηλά μέρη εις τας πεδιάδας, υπήρχε, νομίζω, πρόσφατος εις την ακοήν όλων ο φόβος. Και πώς όχι;

Ιδού, ω βασιλέα μου, αυτή ηκολούθησεν, ένα απόκρυφον, που αν ο αχάριστος Ταλμούχ δεν ήθελε το φανερώση, εγώ ποτέ δεν ήθελα σου το ομολογήσει· σε παρακαλώ το λοιπόν πρόσταξε χωρίς άλλο να μου σηκώσης την ζωήν, ότι η μεγαλυτέρα χάρις που ημπορείς να μου κάμης είνε αυτή· και η ομολογία που σου έκαμα δεν την έκαμα χωρίς μεγάλον μου κακοφανισμόν.

Η απόκρισις του βασιλέως μου επροξένησε μεγάλην θλίψιν και ευρισκόμουν εις μεγάλον φόβον και εις κάθε ολίγην ασθένειαν ή μικράν ενόχλησιν της γυναικός μου, έτρεμα από τον φόβον μου. Τέλος πάντων μετ' ολίγον καιρόν εξαίφνης μου εσυνέβη εκείνο που εφοβόμουν· αιφνηδίως αρρώστησεν η γυναίκα μου και μετ' ολίγας ημέρας απέθανε.

Διά τούτο λοιπόν κ' εγώ δεν θα ετολμούσα ποτέ να εξαπατήσω εσέ τον φίλον μου και να απιστήσω εις ένα τόσον μεγάλον άνθρωπον, του οποίου ο θάνατος έγινεν αιτία να τυραννηθούν οι Αθηναίοι τρία ολόκληρα έτη από τον αδελφόν του Ιππίαν.