Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 5 Μαΐου 2025
Διότι ηξεύρω καλά ότι, ενώ δεν θα ημπορέσω να του αντιτάξω καμμίαν αντίρρησιν ότι δεν πρέπει να κάμω όσα αυτός με συμβουλεύει, εν τούτοις, όταν τον αφήσω, θα υποχωρήσω χάριν της εκ μέρους των πολλών τιμής και υπολήψεως. Δραπετεύω λοιπόν από πλησίον του και τον αποφεύγω, όταν δε τον επανίδω, εντρέπομαι δι' όσα εμείναμεν σύμφωνοι.
Αυτό το άλλο κανέν παρόμοιον το εννοείς ως αληθινόν, ή διά ποίον λόγον το είπες παρόμοιον; Θεαίτητος. Διόλου μάλιστα αληθινόν, αλλά απλώς όμοιον. Ξένος. Επομένως το αληθινόν δεν το εννοείς ως όντως ον; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και λοιπόν; Το μη αληθινόν δεν είναι το αντίθετον του αληθινού; Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως; Ξένος.
Διά ποίαν λοιπόν από τας δύο αιτίας αυτά τα ονομάζετε καλά· διότι στιγμιαίως προξενούν τας φοβερωτέρας λύπας και πόνους, ή διότι εις τον μετέπειτα καιρόν προέρχονται από αυτά υγίειαι και ευρωστείαι των σωμάτων και σωτηρίαι των πόλεων και εξουσίαι άλλων και πλούτοι; Θα έλεγον ναι, καθώς εγώ νομίζω. — Το παρεδέχθη και αυτός.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Ενυμφεύθη; Αν και πάλιν είπης ναι, δεν θα δυνηθώ να σε μισήσω περισσότερον αφ' όσον σε μισώ. ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Ενυμφεύθη, κυρία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Οι θεοί να συνταράξωσι τας φρένας σου! Επιμένεις ακόμη; ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Να ψευσθώ λοιπόν, κυρία; ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Είθε να εψεύδεσο, και αν ακόμη επρόκειτο να καταποντισθή το ήμισυ της Αιγύπτου μου, και να μεταβληθή εις δεξαμενήν λεπιδωτών όφεων.
Πολύ ωραία τώρα έτσι απαντάς, ω Ευθύφρον, και απαράλλακτα, καθώς εγώ ακριβώς σου εζήτησα, αν όμως αυτό πού λέγεις τώρα είναι προσέτι και αληθές, δεν το γνωρίζω ακόμη· είναι όμως φανερόν ότι συ θα μου αναπτύξης καλλίτερα ακόμη την γνώμην σου και θα μου διασαφήσης ότι είναι αληθινά όσα είπες. Ευθύφρων. Βεβαιότατα, θα σου αναπτύξω όσα είπα τώρα. Σωκράτης. Έλα λοιπόν ας εξετάσωμεν τι είπαμεν έως τώρα.
Αρκετά, γι’ αυτά θα μιλήσουμε κατόπιν με την Έστερ. Το μόνο που με στενοχωρεί είναι ότι…. Λοιπόν, θα σου το πω: ότι η Ρουθ πέθανε έτσι ξαφνικά. Μπορεί και εκείνη να ήταν ευχαριστημένη….» Ο Έφις σηκώθηκε. Ένοιωθε κάτι να τον τσιγκλάει σε όλο του το είναι και έπρεπε να φύγει, να κάνει το πεπρωμένο να βιαστεί. «Περίμενε λίγο ακόμη, διάολε!
Και μετάνιωνε για την ντροπή του. Στο πλάι του ο σύντροφός του συνέχιζε να ζητά ελεημοσύνη απαγγέλλοντας ή απευθυνόταν σ’ εκείνον για να τον ακούνε οι περαστικοί: «Τι κάνουμε εμείς σ’ αυτή τη ζωή, που είμαστε βάρος στους σπλαχνικούς ανθρώπους που μας δίνουν ελεημοσύνη;» «Τι κάνουμε, αδελφέ μου;» «Λοιπόν, σύντροφέ μου, όλα γίνονται με τη θέληση του Κυρίου: εμείς είμαστε όργανα κι Εκείνος μας χρησιμοποιεί για να δοκιμάσει την καρδιά των ανθρώπων, όπως ο χωρικός χρησιμοποιεί την τσάπα για να σκάψει τη γη και να δει αν είναι γόνιμη.
Καθώς κάμνει και ο έμπειρος γεωργός, όστις είναι φυσικόν πρώτον να φροντίζη διά τα νέα φυτά, όπου είναι βλασταράκια ακόμη, έπειτα δε και διά τα μεγαλείτερα και τα πλέον ανεπτυγμένα. Αναμφιβόλως λοιπόν και ο Μέλητος πρώτα — πρώτα αποκόπτει ως βλαβερούς ημάς, οπού καταστρέφομεν τους νέους, καθώς λέγει.
Μας φαίνεται, Ξένε μου, ότι ωμίλησες πολύ λαμπρά, και κάμε καθώς λέγεις. Εάν λοιπόν είναι πρέπον κάποτε να επικαλεσθώμεν κανένα θεόν, τόρα ας το κάμωμεν. Δηλαδή ας τους επικαλεσθώμεν με όλην μας την προθυμίαν εις την απόδειξιν της υπάρξεώς των. Ωσάν δε να κρατούμεθα από ασφαλές σχοινίον, ας προχωρήσωμεν εις το ζήτημά μας.
Σεις δε με ευσπλαγχνίαν και ευμένειαν προς ημάς είθε να απέλθετε όπου τόρα απέρχεσθε συμφώνως με την ανθρωπίνην φύσιν. Ημείς δε θα φροντίσωμεν ως κηδεμόνες δι' όλους τους ιδικούς σας και όχι μόνον διά μερικούς. Αυτά λοιπόν ας είναι ως συμβουλαί και ως πρόλογος και των ζώντων και των μελλοθανάτων, φίλε Κλεινία, νόμος δε ας είναι ο εξής.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν