Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 20 Ιουνίου 2025
Αι μικραί κόραι έρραινον την συμμαθήτριάν των με ζαχαρωτά, οι γονείς της και οι συγγενείς της την εστόλιζαν με χρυσές κλωστές και με πούλιες. Αι τιμαί αυταί της εγίνοντο, διότι, αφού ετελείωσε το αλφαβητάριον. εννοείται ότι ημπορούσε πλέον να διαβάζη ελεύθερα. Δι' αυτό και το αλφαβητάριον εσχίζετο εκεί εμπρός εις όλους και τα τεμάχια του εσκορπίζοντο εις τον αέρα.
Ή μήπως πρέπει να δεχθώμεν τον μέσον βαθμόν τούτου, φίλε Μέγιλλε, τον Λακωνικόν; Δηλαδή ότι πρέπει αι μεν κόραι να μετέχουν εις τα γυμνάσια και εις την μουσικήν, αι δε γυναίκες να απέχουν από την υφαντικήν, και να υφαίνουν μίαν ζωήν γυμνασμένην και όχι διόλου μηδαμινήν και περιφρονημένην, τας δε περιποιήσεις πάλιν και τας διαχειρίσεις και την ανατροφήν των παίδων να τας καταστήσωμεν κοινάς.
Είναι λοιπόν αμάρτημα να ριφθή τις εις το υπόγειον οίκημα του θανάτου, πριν τολμήση ο θάνατος να έλθη προς ημάς; Πώς είσθε, αγαπηταί μου; τι τρέχει; τι τρέχει; θάρρος! λοιπόν, Χάρμιον! αγαπηταί μου κόραι! Ω ίδετε, κατηναλώθη, εσβέσθη η λαμπάς! Ας εξέλθωμεν· εψυχράνθη το σκήνος της ευρείας ταύτης ψυχής. Ω έλθετε, γυναίκες μου, έλθετε. Οι μόνοι ημών φίλοι είναι η απόφασις και ο τάχιστος θάνατος.
Είναι απλούς ήχος, ευρεία έκτασις, εν ή καταφεύγει όλη ημών η περί αΰλου άγνοια, Επί πόσας μακράς ώρας παρεδιδόμην εις μελέτας επί των ομμάτων εκείνων, και ποσάκις, επί ολόκληρον θερινήν νύκτα, προσεπάθουν να τους διερευνήσω. Αι κόραι εκείναι έκρυπτόν τι εις το βάθος των, αόριστον . . . . και αυτού του φρέατος του Δημοκρίτου βαθύτερον, και μετά πάθους είχα επιδοθή εις την ανακάλυψίν του.
Αφ' ης στιγμής με παρετήρησε, ήμεσε επ' εμέ όλας τας αράς των προφητών. Αι κόραι των οφθαλμών του εξέπεμπον φλόγας, η φωνή του εβρυχάτο και εσήκωνε τους βραχίονας ως να ήθελε να αποσπάση την βροντήν. Να φύγω αδύνατον!
Τώρα ναι τώρα αστράψατε Ω Μούσαι, τώρα αρπάξατε Την πτερωτήν βροντήν, Κατά σκοπόν βαρέσατε Μ' εύστοχον χείρα. Φυλάξατε τους ύμνους Διά τους δικαίους· μόνον Εις αυτούς την ειρήνην, Και τους χρυσούς στεφάνους Εις αυτούς δότε. Ήτον ποτέ η εννέα Ολύμπιαι φωναί Εκεί οπού χορεύουσι Της ημέρας η κόραι λαμπαδηφόροι.
ΚΟΡΔ. Τα κάτασπρα μαλλιά σου να ελεήσουν έπρεπε, κι' αν κόραι σου δεν ήσαν.
Ακόμη είμεθα σύμφωνοι εις το ότι παλαιαί γυναίκες είναι αι κόραι της οικογενείας αυτής, άδεια πλάσματα, κεφαλάκια κούφια, καταγινόμενα εις εκδρομάς εις τα μαγαζιά, εις φλυαρίαν, εις κοκεταρίαν, εις ανοησίας, εις όλας τας αθλιότητας, αι οποίαι κάμνουν την γυναίκα μόνον «σκεύος απολαύσεως», όπως λέγει η Αθηναία ζωγράφος.
— Καλομοίρα που είσαι! έλεγεν ενίοτε ο καπετάν-Θοδωρής, γυρμένος τον χειμώνα παρά την θερμήν εστίαν, ενώ παραπέρα εκάθηντο κατά σειράν τέσσαρες κόραι ξανθόμαλλοι, αι τέσσαρες της Γερακούλας θυγατέρες, με την κάλτσαν περί τον λαιμόν πλέκουσαι. — Έχει ο Θεός! απήντα η φαιδρά Γερακούλα.
Χαίρετε ω κόραι, χαίρετε Φωναί οπού τα δείπνα Των Ολυμπίων πλουτίζετε Με χορών ευφροσύνας Κ' εύρυθμον μέλος. Σεις τα αιθέρια νεύρα Της φόρμιγγος κροτείτε, Και τα θηρία, και τ' άλση Χάνονται από το πρόσωπον Της γης πλατείας. Όπου τρέμουσιν άπειρα Τα φώτα της νυκτός, Εκεί υψηλά πλατύνεται Ο γαλαξίας και χύνει Δρόσου σταγόνας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν