Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Ιουνίου 2025
Κατά το παράδειγμα δε του σοφού Αριστοτέλους, επρόσθεσεν ο Γεροστάθης, η πρωτίστη των επιθυμιών μας, η μεγίστη των ευτυχιών μας ας ήναι η ανάστασις, η ευδαιμονία, η δόξα της πατρίδος. Πάσα δε άλλη επιθυμία ας ήναι δευτερεύουσα και υποτελής εις εκείνην. Αλλά δεν είναι φιλοπάτριδες μόνον οι θυσιάζοντες την ζωήν ή την περιουσίαν των ή τα συμφέροντά των εις τον βωμόν της πατρίδος.
Ο δε Πηλείδης Αχιλλεύς, λαβών το κάνιστρον και το δοχείον του ιερού ύδατος της θυσίας, περιήλθε κύκλω τον βωμόν της θεάς και είπεν : «Ω κόρη του Διός, κυνηγέ των θηρίων, συ, ήτις διατρέχουσα τον ουρανόν φωτίζεις την γην κατά τας νύκτας, δέξου το θύμα τούτο, το οποίον ο στρατός των
Κατά την επιστροφήν των δε ήρχισαν να λιθοβολούν τον Θράσυλλον εν τω χειμάρρω Χαράδρω, όπου, πριν εισέλθουν εις την πόλιν, δικάζουν τα στρατιωτικά εγκλήματα. Ο Θράσυλλος, καταφυγών εις τον βωμόν, εσώθη· αλλ' η περιουσία αυτού εδημεύθη.
Η αλήθεια είνε ότι καθήμεθα και παρατηρούμεν μόνον αν γίνη καμμία θυσία και αν από κανένα βωμόν αναδίδεται κνίσα. Τα άλλα αφήνονται εις την τύχην. Επομένως δίκαια πάσχομεν, θα πάθωμεν δε ακόμη περισσότερα όταν οι άνθρωποι ολίγον κατ' ολίγον θ' ανοίξουν τα μάτια των και θα βλέπουν ότι ουδέν όφελος έχουν αν προσφέρουν θυσίας και αν μας κάνουν λιτανείας.
Τότε ο Κάλχας είπε μετά χαράς προφανούς: Ω αρχηγοί του πανελληνίου τούτου στρατού, ίδετε ποίον θύμα η θεά έφερεν εδώ εις τον ίδιον αυτής βωμόν: μίαν έλαφον, θρέμμα των ορέων. Αυτήν μάλλον επροτίμησε της κόρης, ίνα μη δι’ αίματος ευγενούς μιάνη τον βωμόν της.
Αυτάς τας στήλας, μετακομίσαντες ύστερον οι Βυζάντιοι εις την πόλιν των, μετεχειρίσθησαν διά να κτίσωσι τον βωμόν της Οθρωσίας Αρτέμιδος, πλην ενός λίθου όστις αφέθη πλησίον του ναού του Διονύσου εις το Βυζάντιον πλήρης γραμμάτων Ασσυριακών.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Και θα χορεύσουν, πάτερ μου, περί τον βωμόν ; ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Πόσον σου ζηλεύω την άγνοιαν ! Ύπαγε τώρα, κόρη μου, εις τα δώματα σου να σε ίδωσιν αι νεανίδες εκεί. Δός μου την χείρα και έν φίλημα σου. Φίλημα πικρόν, διότι πολύ μακρός θα ήναι ο χρόνος καθ’ ήν θα μείνης μακράν του πατρός σου.
Ότε μετά τοσαύτας συγκινήσεις έμεινε τέλος μόνη η Ιωάννα εις τον απέραντον παπικόν κοιτώνα, τον τοσούτον ήρεμον, μεγαλοπρεπή και ευώδη, μάτην εζήτησεν ύπνον επί της πορφυράς αυτής κλίνης, ήτις ωμοίαζε βωμόν ανεγερθέντα εις τον Μορφέα. Η λύπη, η χαρά και ο καφφές την αυτήν έχουσιν επί των βλεφάρων ενέργειαν.
Εγώ, αν μετεχειρίσθην φάρμακα, διά να κάμω στείραν την θυγατέρα σου, όπως αυτή λέγει, με την θέλησίν μου και όχι διά της βίας, θ' αφήσω τον βωμόν αυτόν και θα υποβληθώ εις την κρίσιν του γαμβρού σου. Διότι και αυτόν δεν βλάπτω ολιγώτερον, αν τον καταδικάζω να μείνη χωρίς παιδιά. Εγώ αυτά έχω να είπω διά τον εαυτόν μου. Όσον αφορά εσέ, ένα μόνον παρατηρώ.
Αφού δε τα πράγματα είναι τοιαύτα, ποτέ δεν πρέπει να σπαταλά ο ετοιμοθάνατος υπερβολικά την περιουσίαν του, νομίζων ότι το εγώ του είναι αυτός ο θαπτόμενος όγκος των σαρκών, αλλ' ότι εκείνος ο υιός ή ο αδελφός ή οποιοσδήποτε άλλος συγγενής, τον οποίον κανείς ενταφιάζει με θρήνους, αυτός πλέον απήλθε τελειώνων και εκπληρών την μοίραν του, το δε εμπρός του ευρισκόμενον πρέπει να το περιποιηθή εξοδεύων μετρίως ως εις ένα άψυχον βωμόν των υποχθονίων θεών.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν