Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025
Εκείνοι ζουν' ελεύθεροι κι' όλα ... για μας τα κάνουν. Για 'μας ολάκεραις περνούν νυχτιαίς, ακέρηα χρόνια, Μέσα 'ς το κρύο, 'ς ταις βροχαίς, 'ς τα κρύσταλλα, 'ς τα χιόνια. Για 'μας πολλαίς φοραίς πεινούν, για μας ζουν' 'ςτά βουνά, Για 'μας γυρίζουν θάλασσαις, πέλαγα σκοτεινά. Για 'μας, παιδί μου, το κορμί εκεί του Κατσαντώνη Από των γύφτων τα σφυριά τσακίζεται 'ς τ' αμώνι.
Αρχινούν, τον τριγυρίζουν Τύραννοι και η φωτία, Μα του στήθους του η καρδία Δεν δειλιάζει παντελώς· Στα βουνά κ' εις τα λαγκάδια Πέτεται, πέρνει τον δρόμον, Στους τυράννους δίδει νόμον Ήρωας ο τρομερός. Όθεν κάμει ευρίσκει κάστρα Όθεν κάμει τυραννίαν, Με βροχαίς από φωτίαν Μ' όθεν κάμει αυτός νικά· Πίπτουν κάτω και τα κάστρα, Σβένονται και η φωτίαις. Με πολλαίς 'ματοχυσίαις Τους τυράννους κυνηγά.
Σαν πέρασαν η κάψαις, και πιάνουν η βροχαίς, Καιρών ενάντιων ζάλαις, ανέμων ταραχαίς, 130 Ο λαλητής ευρέθη, μην έχοντας σπειρί, Της πείνας να ψοφήση, σε κίντυνο βαρύ. Στο σοδιαστή προστρέχει, του λέει, παρακαλώ, Μην αρνηθής να κάμης σ' εμένα ένα καλό. Με ξάφνισαν τα κρύα, προμιού το φανταστώ, 135 Και να χαθώ κοντεύω, αν δεν καταφταστώ.
Όλα αυτά η Κουκκίτσα τα είχε φυτεύσει. Αυτή τα επότιζεν, αυτή τα ανέτρεφε. Τα νερό το έφερνε μακράν, από κάτω, από το πηγαδάκι της Φτελιάς, γεμίζουσα μίαν μικρήν στάμναν, την ώραν οπού ήθελε διέλθει από κει διά να αναβή τον ανήφορον. Η πορτίτσα ήτον χαμηλή, να σκύψης και να έμβης. Τα θυρόφυλλα τεφρά και από της βροχαίς και από τους ήλιους σχισμένα ως διά μαχαιριού.
Τα φλωροκαπνισμένα μας τάρματα κρεμασμένα 'Στού Παρνασσού, 'ςτού Όλυμπου, 'ςτού Πίνδου τα πρινάρια Σκουριάζουν τώρα 'ς ταις βροχαίς, και μόνο ανάρηα — ανάρηα Κανένα αναταράζεται ξυπνάει 'ς τον Ψηλορείτη! Άκου .... και τώρα εβρόντησε. Για σου, καϋμένη Κρήτη!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν